Microsoft Word kr shaytanat4 ziyouz com doc

www.ziyouz.com kutubxonasi 
240
— Шарт йўқ, фақат айрим масалаларни келишиб олиш керак. Биринчиси: молни олишга 
одамингиз қачон боради? 
— Одамим бормайди. Мен «Йигирма кило етказиб кела оладими?» деб сўрадим. «Одамим 
бориб келади», демадим. 
— Ҳисоб-китоб-чи? 
— Ҳисоб-китоб шу ерда бўлади. Молни қўясиз, пулни оласиз. Хоҳланг долларда, ёки фунт 
стерлингда, ёки маркада олинг. Истасангиз Шветсария банкига ўтказамиз. Ҳа, шарт оғирлик 
қиляптими? Биламан, бу иш оғир, лекин шунга яраша ҳақ тўлайман. 
Бу ерга кела туриб Гамлет «шартлашишда жуда чуқурлашма, асосий масала ҳал этилса бас, 
майда-чуйдаларга эътибор қилма», деб огоҳлантирган эди. Шунга кўра, Хонгирей гапни 
чўзмасдан, келишганининг рамзи сифатида ўрнидан туриб, қўл узатди. Пан Любомирский ёши 
улуғлигининг имтиёзидан фойдаланиб, ўтирган ерида қўл узатди. 
— Биз Гамлет билан яхши ишладик, — деди у. — Сиз томондаги баъзи одамлар «Полшалик 
ҳамма нарсасини сотиши мумкин», деб гапириб юришади. Полшалик бошқа нарсаларни 
пулласа ҳам аҳдга садоқатини сотмайди. Гамлет буни биларди. Сиз ҳам шу ҳақиқатни 
унутмасангиз иккаламиз биргаликда узоқ яшаймиз. 
Улар Краковда яна икки кун меҳмон бўлишгач, Москвага қайтишди. Ваъдасининг биринчи 
босқичини бажарган Гамлет аҳддаги белгиланган ҳақини олгач, иккинчи босқичга ўтишдан 
олдин «Ўлмас Кашчейни доғда қолдираман, бошқа шаҳарлар билан ҳам ўзим гаплашаман», деб 
ўйлама. У тирик экан, Краковдан нарига сен учун йўл йўқ» деб огоҳлантирди. 
2 
Москвадан «Тез етиб кел!» деган буйруқни олган Селим бу чақирувдан бир оз саросимага 
тушди. У Кесакполвондан яширинча эски танишлари орқали камроқ бўлса-да, олди-соттисини 
бошлаган эди. Кесакполвондан махфий тутилган иш у томонга маълум бўлиб қолдимикин, 
деган ташвишли ўй уни Хонгирейнинг ҳузурига киргунича ҳам тарк этмади. Очкўзлиги учун 
ўзини ўзи лаънатлаб, бундан бу ёғига ҳалол хизмат қилишга қасам ичиб борди. Қароргоҳда 
эмас, «Лебединая песня» деб аталувчи ресторанда кутилажаги ҳам уни анчагина 
ташвишлантирди. Таксичи сўраб-суриштириб, уни манзилга ташлаб кетгач, у «Лебединая 
песня» деган ёзувга тикилганича бир оз ҳаракатсиз турди. Сўнг «Таваккалчининг ишини Худо 
ўнглайди», деган фикрда пастга олиб тушувчи зинага оёқ қўйди. 
Катта хонадаги дастурхон атрофида ўтирганларга бир-бир қарашга ботина олмади. Тўрда 
ўтирган Хонгирейнинг ёнидаги полковникни кўриши билан юраги уришдан нақ тўхтагандай 
бўлди. Москвага шошқич чақирилганининг сабабини англаб, Хонгирейга «Раҳм қилинг, 
жонимни олманг», дегандай мўлтиллаб қаради. 
— Одобли болалар кирганда салом беришлари керак, — деди Хонгирей уни ўтли нигоҳи билан 
қаршилиб. 
Дудуқланиб қолган Селимнинг саломига фақат Маматбейгина алик олиб, ўрнидан турди-да, 
уни Хонгирейнинг рўпарасидаги стулга ўтқазди. Хонгирей ҳол-аҳвол сўрамагани учун Маматбей 
ҳам индамади. Селимнинг қаршисидаги катта қадаҳга тўлдириб ароқ қуйгач, паст овозда «ич» 
деб буюрди. Селим қадаҳни яримлаганда Хонгирей: 
— Полковникни танидингми? — деб сўради. 
Кутилмаганда берилган бу саволдан Селим қалқиб кетиб, йўталди. Лабига сочиқни босиб, 
ўзига келгач, «танияпман», деди. 
— Шундай ажойиб қаҳрамон билан танишлигингни бизга айтмовдинг? Нега айтмовдинг, а? 
Селим «билмадим», дегандай ерга қаради. 
— Тўғрисини айтавер, сен буни ўлиб кетган деб ўйлагансан, а? Ҳа, умуман... тўғри ўйлагансан. 
Полковник сен тиқиб қўйган қамоқхонада ўлган эди. Биз уни тирилтириб олиб чиқдик. Буни 

---

Шайтанат (4-китоб). Тоҳир Малик