Зулмат остонасидаги муҳаббат (2-фасл) “янги ой” Стефани Майер

 https://telegram.me/e_kutubxona

---

130
Бирга бўлсак яхши эди, лекин Жейкоб хатарли иш билан шуғулланишга
мажбур. Мен эса ўз хавфсизлигимни таъминлаш учун кўп вақтимни Ла-
Пушда ўтказишимга тўғри келарди. Доим Билли амакиникида қолиш мен
учун ноқулай эди. Шу сабаб кўпроқ математикадан тайёрланардим. Лекин
тинимсиз математикадан тайёрланиш ҳам жонимга тегди. Шундан кейин
Билли амаки
билан гаплашишга қарор қилдим, шу пайтгача андиша қилиб очиқчасига
гаплаша олмай юргандим. Лекин Билли амаки суҳбатлашиб ўтиришларни
ёқтирмасди. Бир хилликдан зерикиб, чоршанба куни тушдан кейин
Эмилининг ёнига бордим. У жуда меҳмондўст қиз, кун бўйи у уй
юмушларини бажарди, мен эса унга дум бўлиб ортидан юрдим. У
болаларнинг иштаҳаси карнайлигидан озроқ шикоят қилгандек бўлди,
лекин уларнинг ташвишини қилиш ўзига ёқиши кўриниб турари. Кўп
ўтмай Сэм қайтди. Мен Жейкобнинг аҳволини суриштирдим, ҳеч бир
янгилик йўқлигидан хабар топгач, тезда уларни ёлғиз қолдириб кетишга
ошиқдим. Шундан кейин яна пляжга боришга мажбур бўлдим,
қоятошлардан иборат пляжда кунни кеч қилишга тўғри келади.
Ёлғизликда жуда тез зерикаман, Жейкоб билан бўлган очиқ суҳбатдан
кейин Калленлар ҳақида бемалол ўйлайдиган бўлдим. Жейкобдан жуда
хавотирда эдим. Ҳайвон овлаймиз деб ўйлаётган дадам ва бошқалардан
ҳам. Жейкоб билан муносабатимиз яқинлашиб бораётгани ҳақида ҳам
ўйладим. Уни нима қилсам экан? Ҳаётим ҳар қанча ташвишларга тўла
бўлмасин, мен уни унута олмасдим. Хаёлларимдан чарчаб пляжда
кўндаланг ётган дарахт устига ўтирдим ва ҳолдан кетиб бошимни
тиззамга қўйдим.
Жейкоб мени шу ҳолимда топди, ғамгинлигимни кўриб, нима гаплигини
дарров тушунди, кечирим сўради.
― Бутун баҳорги таътилингни барбод қилдим, — куйинди Жейкоб қайтар
эканмиз. ― Эртадан ёнингда бўламан, бошқалар менсиз ҳам эплашади.
Бирор қизиқроқ машғулот ўйлаб топамиз.
Ҳозирги кунимда "қизиқарли" сўзига ўрин йўқ эди, шу сабаб унинг гапи
ғалати эшитилди.
― Ҳозир бир оз хурсандчилик қилишинг керак, кўнгил ёзишинг учун, ―
шундай дея у тўлқинларга қараб ўйланиб қолди. Тўлқинлардан
илҳомландими,
"Топдим!" деб қичқириб юборди. — Ваъдам эсингдами?
― Қайси?
У қўли билан пляжнинг жануб томонини кўрсатди, ўроқ шаклидаги текис
қоя тугаб, баланд қоялар осмонга бўй чўзиб турган томонга қараб музлаб
кетдим.
― Қоядан сакрашга олиб бораман деб ваъда бергандимку, эсингдами?
― Ҳа-а-а, лекин кун совуқ-ку ҳозир, ― дедим этим жунжикиб.
― Об-ҳаво ҳар куни ўзгаряпти, эртага кун илиқроқ бўлади, хўш,
тайёрмисан?