Зулмат остонасидаги муҳаббат (2-фасл) “янги ой” Стефани Майер

 https://telegram.me/e_kutubxona

---

114
Жейкоб ўзимга келтириш учун юзимга секин урди.
― Викториядан қўрқдингми? Қизғиш сочли қиз, Викториями?
― Ҳа, — дедим дағ-дағ титраб.
― Сен қаердан биласан уларнинг жуфтлик эмаслигини?
― Лоран у Жеймснинг севгилиси эканини айтганди.
― Яна нималар деганди? ― сўради у кўзларимга қаттиқ тикилиб. — Бу
жуда муҳим. Унга нима кераклигини биласанми?
― Албатта, унга мен керакман!
― Нега? — ҳайратланди Жейкоб.
― Чунки Эдвард Жеймсни ўлдирганди, — Жейкоб азобланаётганимни
сезиб далда бермоқчидек елкамга қўлини қўйди. — Шу сабабли у қутуриб
кетган.
Лоран у Эдвардни эмас, мени ўлдирмоқчилигини айтди. Шунда адолат
қарор топармиш. Яъни, бошга-бош! У ҳали... Ҳали уларнинг кетганини
билмайди, шекилли. Эдвард ҳам йўқ...
Жейкоб ҳамон ўзига кела олмасди.
― Нима бўлганди ўзи? Калленлар нега кўчиб кетишди?
― Мен бор-йўғи оддий одамман... Шунинг учун... ― чорасиз елка
қисдим.
Жейкоб ўкириб юборди.
― Очиғи, ўша эси паст қонхўринг ғирт аҳмоқ экан...
― Илтимос, бас қил...
― Менга шу маълумот керак эди, ― деди жиддий тортиб. — Айнан шуни
тушунмай тургандим, бу гапни бошқаларга ҳам етказишим керак.
У сакраб туриб, менинг ҳам қўлимдан тортди. Кейин “Кетдик”, деди ва
пикапим томон етаклади.
― Қаёққа кетаяпмиз?
― Ҳали аниғини билмайман. Ҳозир кенгаш чақираман, ― шундай деди-
да, “Ҳозир келаман” деганча ўрмон томон югуриб кетди. Кўрқиб кетдим,
ҳозир мени ёлғиз ташлаб кетадиган пайтми?
― Тезда қайтаман, ― деди у ўгирилмай ва худди кийикдек енгил
қадамлар билан ўрмон ичига кириб ғойиб бўлди. Шошиб машинага кириб
ўтириб олдим.
Лекин бу билан енгил тортмадим. Виктория мени овламоқчи. Ҳали мени
топмагани, бу омадим. Жейкоб тинчлантирганига қарамай, Викторияни
эсласам совуқ терга тушиб кетардим. Жейкобнинг гапига ишонсам, Лоран
энди йўқ. Лекин Эдвард вампирни ўлдириб бўлмаслигини, буни фақат
бошқа вампир қила олишини айтганди-ку! Жейкоб эса “Турланувчилар
шунинг учун яратилган”, деяпти. У дадамни ҳимоя қиламиз деди, демак
энди дадамнинг ҳаётини сақлаш учун ҳам уларга ишонишим керак. Лекин
барибир барчамиз бирдек хавф остидамиз, айниқса Жейкоб. У мени ёки
дадамни ҳимоя қиламан деб Викторияга қарши чиқиши керак.
Кутилмаганда машина деразаси тақиллади. Жейкоб тезда машинага
ўтираркан:
― Ростдан ҳам қаттиқ қўрқдингми? ― деди.