Наргиза ан о рбо ева гоҳИ

Исматни олдида қанда!! туриб қолганини билмай қолди.
— Ака, хир-хир...
Исмат сал ўзига келиб, унинг бўйнини қўйиб юборди.
— Жон ака, кўзиигизга қараб юринг-да, ҳозир уриб
239

---

юборганимда нима бўларди, кечиринг, кечиринг.
— Ука, сен мени кечир, хаёл олиб қочибди, — деди 
Исмат ҳам унинг футболкасини у ёқ бу ёгини тугирлаб.
Жўжа хўроз унинг олдига қандай овоз билан тўхтаган 
бўлса, яна машинасидан ўшандай овоз чиқариб жўнаб қолди. 
Исмат хаёл билан кўчанинг ўртасига чиқиб кетганди.
У хаёлларни бир жойга жамлаб тоғга, уйига жўнади.
— Исмат ака, келаяпсизми, гўшт олиб келдингизми?
— деди хотини уни кутиб олиб.
— Гўшт, нима, гўштга чиққанмидим? — Унинг хаёл и 
паришон эди.
— Нима, яна ичиб қўйдингизми, гўштнинг пулини?
— Йўқ, мана ўзинг олиб келақол, эсимдан чиқибди,
— деб у ёнидан пул ни олди.
— Ия, Исмат ака бу нима, — деди хотини ҳайрон бўлиб. 
Исмат чўнтагидан олган пуллари ичида, иккита юз
долл а рл и к пул ҳам бор эди.
Исроил Исматга гаразли ниятларини туш унтириб, 
хамир учидан патир деб берган пули эди бу пуллар, лекин 
Исматнинг хаёл и дан чиқиб кетганди.
— Ҳа, бу ҳалиги, бир ошнамнинг қарзи бор эди, ўшани 
берди, — деди Исмат бошқа ran топ олмай.
— Бу г-улларга бўлажак фарзандимизга сарпо оламиз, 
яхши бўлибди, — деб Исматнинг хотини севиниб кетди.
Исмат аста юриб онасининг хонасига кирди. Онаси 
ёшига қараганда анча чўкиб қолганди. У қишлоқдаги ёш 
кел и нл ар учун ҳар хил милли й чой ш абл арн и ти к и б 
рўзғорининг камини қиларди. У тикаётган чокидан кузин и 
узмай:
— Ҳа, эру хотин нималарни гаплашаяпсизлар ўғлим,