Наргиза ан о рбо ева гоҳИ

И с м а т н и н г
о н а с и , 
ўғли 
катта 
к и ш и л а р д а й  
фикрлаётганига бир томондан ссвинса, иккинчи томондан 
хавотирланиб кетаётганди.
— Ўғлим, бу сўзларинг билан нима демоқчисан?
— Она, балки мен ҳам бирор узоқроқжойга бориб ишлаб 
к с л с а м м и к и н , ш ун да сал ё қ а м и з о қ а р и б , м ан а бу 
уйларимизни янгилаб олармидик. Ўзингиз яхши биласиз, 
қишлокда бир тузукроқ иш ж ойи ҳам йўқ. Ш унинг учун
241

---

сизга маслаҳат соляпман, — деди Исмат онасининг меҳр 
тўла кўзларига қараб.
— Уғлим, би р ор ножўя гап ай ти б сен и ранж итиб 
қуйдимми ёки хотининг куп пул топиб келинг деяптими?..
— Э... йўғ-е, она ундай эмас, шунчаки айтяпман.
— Бўлмаса нега кетаман деб қурқитяпсан. Қорнинг 
тўймай қоляптими ёки косангни каттароқ қилайликми? 
Оштовоғимизни каттасига алмаштирайликми?
— Э... қўйсангиз-чи она. Косам ўртача декча билан тенг 
бўлса, қизиқмисиз, тўймаяпман деяпманми, - жилмайди 
Исмат.
— Н ега бўл м аса кетам ан д ей с а н ? М ен га с е н и н г  
бойлигинг керак эмас. Сенинг икки-уч йиллаб йўқолиб 
кетиб топ и б келган пулинг ҳам керак эм ас. Қ айсидир 
миллатларга ялиниб, уларнинг қора ишларини қилиб мана 
бу уйларни қасрга а й л ан ти р и ш и н г, уй и н гн и бал ан д 
қиламан деб ўзингни паст қилишинг керак эмас.
Наҳотки сен эзи л и б ишлаб т о п и б , менга жўнатган 
пулларингга кийиниб, тиллога бурканиб, катта-катта еб 
юрадиган оналарга ўхшасам. Уларни билмадим-ку, лекин 
менга ўзинг кераксан, соғлиғинг керак. Мана шу кулиб 
турган чеҳрангни ҳар куни эрталаб кўргим келади. Ахир