Наргиза ан о рбо ева гоҳИ

— Ака, мен онамнинг қолган умрига жавобгарман, 
унга зиён етмаслиги учун қамма нарсага розиман. Бир 
йўлини қилинг. Шу ёшгача ҳеч кимга ялинмаганман. Фақат 
одам ўлдириш ва аёлга зи ён етказиш бўлмаса бўл ди , 
ҳаммасига тайёрман. Илтимос қамаманг, бир йўлини қилиб 
менга ёрдам бср и н г. Агар онам бўлм аганларида ўша 
ифлослар билан ош -қатиқбўлганим учун, наркотиклигини 
билмаган бўлсам ҳам жазо олиб чиқишга рози эдим.
Исроилнинг ҳам тоғлик йигитнинг сўзларига кўнгли 
бузилиб кетди. Лекин ичидаги шайтон фойдаланиб қол дерди.
— Исматжон, сенга ишонсам бўладими? Сени эшитиб 
кўнглим бузилди. М енинг ҳам онам бўлганларида шундай 
қилган бўлардим балки, сенга майли бир йўлини айтаман, 
— деди.
Исроил барибир шайтоннинг измидан чиқиб кетолмай, 
яна б и р р а зи л л и к к а қўл у р и б , б у н д а И с м а т д а н  
фойдаланмоқчи бўлди. У ночорликда қолган бу тоглик 
йигитни йутдан уриб нима қилиш кераклигини бир бошдан 
тушунтирди. Иложсизликдан Исмат ,\ам рози бўлди.
— Агар айтганимни қилсанг, мана бу сўзларинг ёзилган 
лентани йўқ қилиб, ишингни \ам ёпиб ташлайман, — деди 
сўзинингохирида Исроил.
* *
*
Исмат Исроилнинг ёнилан бир аҳволда чикди. Унинг 
бақувват оёкдари зирқирарди. Аъзои бадани ж онсиз эди. 
Бегубор тог бағрида ўсиб улгайган, юраги ҳам шу пайтгача 
беғубор бўлган бу йигит худди азим тогларни елкасига 
ортгандек қадди букилиб қолди.
У қаёққа бориш ини. нима қилишини билмай қолганди. 
Исроил ўзинингҳаром ишига шерик қилиб, унинг юрагига
238

---

бир катта харсангтош ос и б қуйгандек туюларди унга. Ахир