Наргиза ан о рбо ева гоҳИ

ёшлигммдан «ҳалол-ҳалол» деган сўзларни эшитиб катта 
бўлдим. Ёшлигимдан кураш тушдим, улоқ чопдим. Бирор 
м арта ҳам ғи р р о м л и к к а қўл у р м а ди м . М ен қ ан да й  
инсоннинг ўғлиман, бирор марта ҳам кураги ерга тегмаган, 
кўпкарида ҳалоллик билан улоқни ўртадан олиб чиққан, 
соври н н и ҳам қиш лоқлари билан баҳам кўрган танти 
п о л в о н н и н г ф а р за н д и м а н -к у , орияти кучли л и ги да н, 
ў зг а л а р ё р д а м и г а м у ҳ т о ж я ш а м а й и н , х о т и н и м ва 
ф а р за н д и м н и н г б ахти га зо м и н б ў л м ай и н , уларга юк 
бўлмайин деб умрбод тўшакка михланиб ётишдан уялиб ўз 
жон и га қасд қилган, номуси кучл и эр йигитнинг ўғл и ман­
ку. А х и р , қ а н да й иш га ваъда б е р и б чи қ я п м а н . Бу 
қўрқоқликм и ёки м уш типар он ам н и ўйладим м и? Бу 
ишимни онам оқлармиканлар? Бировга туҳмат қилиб, ўз 
ж онимнинг тинчини ўйлаганимни туғилажак фарзандим 
оқлармикан? Бу Исроил дегани қандай махлуқ эканки, 
мсни бун дай икки ўт орасига улоқтирди? Онам ёки 
номарааик.
Исматнинг будардли хаёлларини рўпарасига қийиллаб 
келиб тўхтаган бир хориж машинаси бузиб юборди.
— Ҳсй тогдан туш ган, ёввойи қиш лоқи! Энангни 
даласида юрибсанми, довдир, ҳе ўша сени энангни... ҳи- 
хих.
Бу машинадан калласини чиқариб бақираётган «жўжа 
хўроз» сўзини охиригача айтолмади. Чунки Исматнинг юз 
килоли улоқни кўтариб отни устига оладиган бир қўли, 
унинг нозик, ингичка бўйнини қисиб қўйганди. Кимнидир 
маш инасини миниб олиб, кўзига қора кўзойнак тақиб, 
ўзига ўхшаган макнём чал ишларни ўтказиб, кўчани худди 
дадаси қуриб қўйгандай, футбол кас и да «америкаликман» 
деган ёзуви бор бу йигитча машина ойнагидан учиб чиқиб