Наргиза ан о рбо ева гоҳИ

куни эрта тонгда туриб қайгадир бориб, олиб келадиган 
шиш ада ги дорида н қуйиб узатди.
— Ичинг ака, — деди унга меҳр билан қараб. — Ака, бир 
нарса айтсам, майлими?
— Майли, бемалол, — деди у берган дорини ичиб.
— Мен сизни топиб олганимнинг эртаси куни ўша ерга 
бордим. Лекин у ерда машина кўринмаганди, ўша йўлнинг 
тепасида яна бир эски йўл бор эди. Ўша томонга айланма 
1
"
1
ўл билан ўтганимда, бир қирғиз танишимдан кўп нарса 
эшитиб қайтдим. Машина батамом ёниб кетибди. Милиция 
х оди м л ар и м аш и н а н ги зн и тум ан ДА Н п ости га оли б 
к ет и ш и б , у н и н г ичидан уч к и ш и н и н г к уй и б кетган 
мурдасини касалхонанинг ўликхонасига топш ириш ибди. 
Келиб ҳамма гапни дадамга айтгандим, бориб суриштириб 
к ел и ш и м н и ай тди л ар . Б ор и б су р и ш т и р са м , м аш ина 
р у л и д а ги м у р д а н и ш аҳ а р д а н кел ган о д а м л а р о л и б  
кетишибди. Билишимча, улардан бири «Бу менинг ўғлим 
эди», деган эмиш.
— Демак, айтмоқчисизки, ўша киши менинг дадамлар, 
тўғрими?
— Хўп десангиз, эртага уйимизга кетаяпман, бир-икки 
кунда қайтаман, синглимнинг мактаби бош ланади, уни 
онамнингуйларига ташлаб келишим керак, манзилингизни 
айтсангиз, ҳаммасини суриштириб билиб келаман.
— Яхши бўларди, лекин ҳеч ким ҳеч нарса билмаслиги 
керак. Чунки м енинг уйга қайтгим йўқ. М ен мана бу 
иллатдан қутулсамгина уйга қайтишимни ўйлаб кўраман. 
Агар...
— Ака, хавотир олманг, ҳеч ким \е ч нарса билмайди. 
Иллатингизга келсак, мана икки ой бўляпти, ҳали бирор 
марта ҳам истеъмол қилмадингиз-ку, сиз дадамга ишонинг, 
у киши кўпчиликни тузатганлар, — деди Отабек қатъийлик