Наргиза ан о рбо ева гоҳИ

— Сиз ўзгармабсиз, ўш а-ўш асиз, — деди Санжар. Агар 
бошқа пайт учраш гат.да у билан сўрашиб ҳам ўтирмай 
жилмайиб турган башарасини бежаб қўйган бўларди.
Неъмат жуда айер эди. У бу қизни учрашувга атайин 
жўнатганди. Санжар орқасидан одам илаштириб келиши 
мумкин, деб эҳтист чорасини кўрганди. Агар хусумати бўлса 
шу қиз орқали билиб оламан, деб ўйлаганди. Санжар ҳам 
ҳаммасини тушуниб, бу аёл билан ҳеч нарса бўлмагандай 
суҳбатлашарди.
— Нега индамай йўқолиб қолдингиз ўшанда? - деб 
сўради Санжар.
— Ҳа, нима, мени соғиндингизми?
— Соғиндим десам ишонмаслигингиз мумкин, лекин 
си з билан ўтказган кечаларни ҳозир ҳам қўмсайман, ҳеч 
кимни сизга ўхшата олмадим, си з бошқачасиз барибир.
— О ... жуда хуш омадга у с т а с и з-д а , аёл киш ининг 
кўнглини эритишни яхши биласиз.
— Мен бошқа нарсаларга ҳам устаман ёки эсингиздан 
ч и қ д и м и ? Ҳ а м м а с и ё д и н г и з д а н ч и қ и б к ет г а н и га  
ишонмайман, — деди Санжар хушомадни ўрнига қўйиб.
107

---

Аслида унинг исми ёдида йўқ эди. Л екин бу маккора 
аёлнинг дилидаги ниятини фақат шу йўл билангина билиб 
олиш мумкин эди. Бундай ёлғон хушомадлар қандайин 
жирканч эканлигини Санжар бири н чи бор ўзи да ҳис 
қилаётганди.
— Демак, мени ёдингиздан чиқармабсиз-да, иш ондим 
Санжар ака, ўшанда индамай кетишимга баъзи бир сабаблар 
бор эди. Лекин сиздек йигитнинг қадрига етмаганимга мен 
ҳам ачи н ам ан . Агар к етм аган и м да м ени хоти н л и к к а 
о л а р м и д и н г и з? Ф ақат т ў ғ р и с и н и а й т и н г , — д е д и у 
маккорона қараб.
— Тўғрисини айтайми, йўқ. Чунки жоним ўзимга керак,