Microsoft Word togaymurod otamdan qolgan dalalar lotin ziyouz com doc

www.ziyouz.com
kutubxonasi 
119
Yer o‘z dardini aytayin dedi — yerda til bo‘lmadi. 
15 
Bozorni yaxshi ko‘raman! 
Noz-ne’matlar tovlana-tovlana turadi. Shirin-shakarlar bollana-bollana turadi. Achchiq-chuchuklar 
bo‘ylana-bo‘ylana turadi. 
Noz-ne’matlardan ko‘zim to‘yadi. Shirin-shakarlardan ko‘nglim to‘yadi. 
Bozorda yeganim oldimda bo‘ladi, yemaganim ketimda bo‘ladi! 
Men bozorda behishtda yurmishday-behishtda yurmishday bo‘laman. 
Men olmasam-da — narx-navoni so‘rab-surishtiraman. 
Men yemasam-da— qirmizi olmani kaftimda salmoqlab-salmoqlab ko‘raman. Iskab-iskab 
ko‘raman. 
Qirmizi olmadan kaftlarim rohatlanadi. Qirmizi olmadan dimog‘larim huzurlanadi. 
Men dunyoda borligimdan shukurlanaman! 
16
Ammo... bozorda bir ayb bo‘ldi. 
Bozor aybi... narx-navosi yomon bo‘ldi! O‘-o‘-o‘, yomon-yomon bo‘ldi! 
Bobotog‘ pistasi o‘n besh so‘m bo‘ldi. Vaxshivor yong‘og‘i to‘qqiz so‘m bo‘ldi. Dashnobod anori 
besh so‘m bo‘ldi. 
Toshdan qimmat-toshdan qimmat narx-navo bo‘ldi! 
Nima bo‘lsa bo‘ldi — baridan bir kilodan oldim. 
Ikki dona anor bir kilo keldi. 
Men anor salmoqlab-anor salmoqlab o‘yladim: dasturxonga ikkitagina anor qo‘ysa bo‘lmaydi. 
Katta mehmonlar nozikta’b bo‘ladi. O‘l-e, bor-yo‘g‘i ikkita anor qo‘yibdi-e, deydi. 
Shu bois, tag‘in bir kilo anor oldim. Jami to‘rtta katta-katta anor bo‘ldi. 
Dasturxonda to‘rt burch bo‘ladi. Ana shu to‘rt burchiga bittadan to‘rtta anor qo‘yaman. 
Dasturxonim binoyiday-binoyiday dasturxon bo‘ladi! 
Men anor pulini sanadim. Ich-ichimdan qirindi o‘tdi. Barmoqlarim qalt-qalt etdi. 
Bir pul qaradim, bir anor qaradim — to‘rtovgina anor uchun o‘n so‘m to‘lagim kelmadi. 
Qo‘llarim qalt-qaltini bilintirmayin deya, anor pulini qo‘shqo‘llab ushladim. Anorchiga 
qo‘shqo‘llab uzatdim. 
Ammo anorchi bildi — miyig‘ida kuldi. 
— Dashnobodi anor, pulingiz o‘zingiz bilan ketadi, — dedi. 
— Yaxshi anorlikka yaxshi anor... 
Men bir anor bir mehnat kuniga tushayapti-da, degim keldi — deyolmadim. Anorchini oldida past 
ketgim kelmadi. 
— Dashnobodi anorligi uchun oldim-da, — dedim. Anorchi qo‘lini ko‘ksi qo‘ydi. 
— Qulluq, osh bo‘lsin! — dedi. 
Anorga meni og‘zim tegarmidi? Tekkan bilan anor osh bo‘larmidi?.. 
Shunda, qishloqdoshimiz Qayum qorovul kelib qoldi. 
— Qani, Dehqonqul, bozorlabsan-da? — dedi. 
— Ha, tirikchilik. 
Qayum qorovul bir to‘rxalta bozorligimga ser soldi. Xiyol ko‘z olaytdi. Bir menga qaradi, bir 
bozorligimga qaradi. 
— Tinchlikmi, Dehqonqul? — dedi. 

---

Tog‘ay Murod. Otamdan qolgan dalalar (roman)