www.ziyouz.com
kutubxonasi
120
— Tinchlik, osoyishtalik.
— Mabodo kayfing yo‘qmi?
— Umrimda og‘zimga olmaganman, Qayum aka. Nima edi?
— Bozorligingni ko‘rib aytaman-da. Kayfi yo‘q odam ham shunday bozorlik qiladimi?
— Dasturxonni obodi-da, Qayum aka.
— Dasturxon obodi uchun ol, evi bilan ol-da. Bundayin bozorlik uchun mendayin dehqon bir oy
terlaydi!
— O‘zimdayin dehqon-da shu, Qayum aka, o‘zimizdayin dehqon-da shu.
— Manavi pistami? O‘n besh so‘m-a? Y
O
,
pirim-e, yo, pirim-e! Narx-navoni Xudo urmadi — men
qutulmadim! Hali shu yaqinda pista chaqqanimni eslay olmayman. Shu qishdagi bir to‘yda besh-oltita
chaqib edimmi, bilmayman.
— Siz shu qishda chaqibsiz ekan, men qachon pista chaqqanimniyam bilmayman. Endi, mehmon
atoyi xudo, Qayum aka. O‘zbakchilik — o‘zbakchilik.
— O‘lma! Shu gapdan qolma, Dehqonqul, kam bo‘lmaysan!
— Shu tevarakni mehmoni bo‘lsa go‘rga edi. Moskovdan mehmon kelayapti, Maskovdan. Bari
nozik mehmon. Raisimiz aytdi.
— Mehmon kelgan uydan baraka arimaydi, Dehqonqul, baraka arimaydi. Mehmon rizqi o‘zidan
oldin keladi, deydi. Maskovchi mehmon bo‘lsa, unda, bunday qil: bozorga xurmo kiribdi. Hay, anavi
yerda sotayapti, hayla!
— Qani-qani?
— Hayla-hayla, qozonshlyapa savdolashayapti. Ana shu xurmodan bir-ikki kilo ol. Maskov
yoqlarda xurmo o‘smaydi. Mehmon osh deb kelmaydi. Mehmon mehmon-da — havasaki yeydi-da.
Qayum qorovul aytmish qator-qator xurmolar oldilab bordim.
— Xurmo qanchadan bo‘ldi? — dedim.
— Uch so‘mdan, — dedi. Xurmolarni ushlab-ushlab ko‘rdim.
— Xurmo qaerniki? — dedim.
— Subtropikniki, — dedi.
— Suptropiknikidan bir kilo torting qani. Subtropik bog‘ shunday oldimizda. Dalamizdan yigirma
chaqirim keladi,
Bozor darvoza oldidan ikki cho‘ntak maydapista oldim.
17
To‘lib-toshib uy keldim. Bozorligimni oshxona qo‘ydim. Bolalar bozorlik yopirildi. Bolalar
bozorlik girdini oldi.
— Olma, ota, olma!
— Ota, anor bering!
— Uzum bering, uzum!
Birovi olmaga qo‘l uzatdi. Birovi anorga qo‘l uzatdi. Birovi uzumga qo‘l uzatdi.
Bolalarni qo‘lini urib-urib tashladim.
— Tort qo‘lingni, tort! — dedim.
Bolalar ketiga qo‘l bekitdi. Bolalar qo‘ltig‘iga qo‘l tiqdi. Bolalar og‘ziga qo‘l soldi.
Bolalar mo‘lt-mo‘lt qaradi. Bolalar iltijo-iltijo qaradi.
Men boshim bilan bozorlikka imo berdim.
— Bularni yeb bo‘lmaydi, q-ha! — dedim. — Ha, q-ha, q-ha!
Men aft burishtirdim. Men bosh sarak-sarak etdim.
— Ichni og‘ritadi, q-ha! Ichni ketkizadi, q-ha! — dedim. — Qara, puf-e, sassiq uzum ekan, puf-e!
— Menga nima olib keldingiz, ota?
Tog‘ay Murod. Otamdan qolgan dalalar (roman)
Do'stlaringiz bilan baham: |