Microsoft Word pushkin sherlar ziyouz com doc

 
Ҳамид Ғулом таржимаси 
 
 
ДЕМОН 
Сирли олам қошида илк бор 
Ҳайратларга тушган кунларим,— 

---

Александр Пушкин. Шеърлар ва достон 
www.ziyouz.com kutubxonasi 
24
Қиз нигоҳи, шовқин ўрмонзор, 
Тунда оққан булбул унлари, 
Баландпарвоз олий туйғулар, 
Ҳурлик, шараф, ишқий аланга, 
Дурри санъат, илҳом, ёғдулар 
Ўт солганда жон ила танга — 
Умид, роҳат — барига ногоҳ 
Соя солиб ғамли ва нолон, 
Қандайдир бир ёвуз руҳ гоҳ-гоҳ 
Келар эди қошимга пинҳон. 
Ғамли эди бизнинг мулоқот: 
Табассумдан то нигоҳ қадар, 
Аччиқ-аччиқ сўзлари бедод 
Қуяр қалбга мисли муз заҳар. 
Бўҳтонлари беҳад, бемисол, 
Келажакни синаб кўрарди; 
Гўзалликни атарди хаёл; 
«Илҳом — ирганч» деб наҳс урарди; 
Ишонмасди эрк, ишққа буткул, 
«Яшаш — кулги», дерди доимо. 
Табиатда ҳеч нарсага ул 
Эзгуликни кўрмади раво. 
1823 
 
Муҳаммад Али таржимаси 
 
ДЕНГИЗГА 
Алвидо, зўр қудрат — асов ғалаён! 
Яшил тўлқинларинг сўнг дафъа суриб — 
Кўзларим олдида қайнайсан чунон, 
Мағрур гўзаллигинг билан барқ уриб. 
Ундовинг ғавғоли, шовқининг камли, 
Қулоғим соламан сўнг қатла мен ҳам, 
Гўёки пичирлар, чорлар аламли, 
Ҳайрлашув пайти яқин дўст, ҳамдам. 
Орзули бу кўнглим истаган қирғоқ, 
Сенинг соҳилингда кезардим сарсон, 
Кезар эдим сокин, туманли, чарчоқ, 
Эзгу ниятларим қийнар эди жон! 
Нақадар ёқарди: бўғиқ овозинг 
Ва теран садоли чақириқларинг, 
Кечқурунги сукут ва ўжар нозинг, 
Ҳаяжон, ғазабинг — бақириқларинг! 

---

Александр Пушкин. Шеърлар ва достон 
www.ziyouz.com kutubxonasi 
25
Балиқчининг енгил елкан кемаси — 
Истасанг кўксингда сақланар омон, 
Юзар тўлқинларда, йўқдек ваҳмаси, 
Лекин сен бошласанг улкан ғалаён — 
Ғарқ бўлар кеманинг гала-галаси. 
Мангу кетай девдим, бўлмади имкон: 
Ғамгин, ҳаракатсиз, кўнгилсиз қирғоқ, 
Сени шодиёна қутлай олмадим, 
Тизма тоғларингдан ҳатлай олмадим, 
Шоирона қочмоқ бўлгандим йироқ! 
Сен кутдинг,чорладинг... мен кишандайдим. 
Руҳим қанотланди беҳуда, бекор. 
Қудратли орзуга мафтун бандайдим. 
Шу сабаб мен колдим қирғокларла зор. 
Нимани аяйман! Қайга бу замон — 
Мен йўл солар эдим бепарво, беғам? 
Битта илинж сенинг гўшангда ҳамон 
Кўнглимга ҳайратлар солар дам-бадам... 
У битта қоядир, шон сағанаси... 
У ерда ухлайди совуқ уйқуда — 
Улкан хотиралар ҳаммаси. 
Наполеон ҳаёти сўнган ер шу-да! 
У ерда азобла бўлди у ҳалок. 
Унинг орқасидан довул сингари — 
Ўзга даҳо учди, дилни айлаб чок, 
Ақлимизнинг ўзга бир ҳукмдори. 
Кетди, эркинлик-чи, йиғлади йўқтаб, 
Қолдирди тожини жаҳонга, эсиз!— 
Шовқин сол, пўртана, уни улуғлаб, 
У сенинг қўшиқчинг эди-ку, денгиз! 
Унда барқ урарди тимсолинг аён, 
Руҳан худди сендай яралган эди. 
Сендай теран, ғамгин, сендай паҳлавон, 
Сендай- бўйинсунмас, зўр инсон эди. 
Дунё бўшаб қолди... энди сен мени 
Қаён олиб чиқар эдинг, океан? 
Инсонлар тақдири ҳар ерда бирдир, 
Қайда фароғат бор бўлса, посбон — 
Маърифат золим у ерда, аён... 

---

Александр Пушкин. Шеърлар ва достон