227
«O‘n besh yoshli kapitan»
Xayriyatki, qirchumolilar uyasining qalin gumbazlari
sel va yomg‘irni o‘tkazmas edi. Buning ustiga daryo-
daryo suv oqib turganda ham ichiga bir tomchi chakka
o‘tmaydi.
Qirchumolilarning uyasiga kirib olgandan keyin
sayyohlar dastavval uyaning ichki tuzilishini ko‘zdan
kechira boshladilar. Fonus yorug‘ida ko‘rsalar,
bu imorat
konus shaklida bo‘lib, uning balandligi o‘n ikki fut, tagi-
ning diametri o‘n bir fut va devorining qalinligi bir futga
yetar ekan.
Uyaning devorlari bab-baravar keng kataklarga ham-
da qavatlarga bo‘lingan edi.
Zig‘irdek hasharotlarning bunday ajoyib imoratlar
solishiga odam ishonmas edi, ammo bu narsa hech
shak-shubhasiz haqiqatdir: Afrikaning ichki o‘lkalarida
qirchumoli shaharchalari juda ko‘p uchraydi. Smitmen
degan gollandiyalik bir sayyoh
qirchumolilarning tomi
ustiga o‘zim bilan to‘rtta sherigim joylashib oldik, deb
yozadi. Livingston Lunde degan joyda qizil soz tuproqdan
ishlangan o‘n besh va hatto yigirma fut balandlikdagi
qirchu moli uylarini ko‘rgan. Leytenant Kameron bu
imoratlarni bir necha marta uzoqdan ko‘rgan va ularni
harbiy lager ekan deb o‘ylagan. U Nyangveda yigirma fut
emas, balki qirq va ellik fut balandlikdagi katta qirchumoli
uyalarini ko‘rgan. Bunday katta imoratlarning uchi but-
xonalar ustidagi gumbazlar singari juda uchli bo‘lar ekan.
– Bunday ajoyib imoratlarni qanday qirchumo lilar
qurar ekan?
Qirchumoli uyasining nimadan
qurilganini tekshirib
ko‘rganidan keyin, hech o‘ylab-netib turmasdan:
– Bu urishqoq qirchumolilarning ishi, – deb javob
qaytardi Benedikt tog‘a.
Uyaning o‘rtasidagi bo‘sh yerda hamma say yohlar
uchun joy yetishmadi. Ammo devorlaridagi kataklarga
jussasi kichikroq kishilar bemalol sig‘ishi mumkin edi.
Uning ichi xuddi ko‘p tokchali kattakon shkafga yoki
228
Jyul Vern
seryashik komodga o‘xshardi. Yashiklarning ichi minglab
mayda kataklarga bo‘lingan bo‘lib,
ular paroxod kayuta-
sidagi karavotlar singari qavatma-qavat edi. Yuqoridagi
«qavatga» missis Ueldon, kichkina Jek, Nan kampir va
Benedikt tog‘a joylashib olishdi. Pastki «qavatga» Ostin,
Bat va Akteon joylashishdi. Dik Send, Tom va Gerkuleslar
yerda qolishdi.
– Og‘aynilar, –
dedi Dik ikki negrga qarab, – uyaga suv
oqib kirayotir. Polga bir qavat tuproq solmasak bo‘lmay-
di. Lekin ehtiyot bo‘linglar, ishqilib, eshikni berkitib
qo‘ymanglar, havo kirmay qolsa, bo‘g‘ilib o‘lamiz!
– Bu yerda bir kechagina tunaymiz-ku, –
dedi keksa
Tom unga.
– Nima qipti? Qulay fursatdan foydalanib, yaxshilab
dam olmaymizmi? O‘n kundan beri yopiq joyda birinchi
marta yotishimiz.
– Ha, shundoq, o‘n kundan beri ochiq havoda yotib
yuribmiz, – dedi uning gapiga Tom.
– Bundan tashqari, – deb davom etdirdi gapini Dik
Send, – bu yerda bir-ikki kun turib qolsak ham ehtimol,
chunki qirchumoli uyi yaxshi pana joy bo‘ladiganga
o‘xshaydi. Men fursatdan foy dalanib, qidirayotgan dar-
yomizning uzoq-yaqinligini aniqlab kelaman. Sol yasa-
gunimizcha bu yerda ko‘proq
turib qolsak ham ehtimol,
chunki bu yerda yomon havodan tinchmiz. Qani, ishni
boshlanglar, tuproq tashib solaylik, uyimiz quruq bo‘lsin!
Dik Sendning buyrug‘i darhol bajarildi. Gerkules
qo‘liga bolta oldi-da, pastki qavatlarni buzib, tuprog‘ini
polga yoyib tashladi. Shunday qilib, pol o‘ttiz santimetr
baland ko‘tarildi. Dik Send, kirib-chiqib yuriladigan
teshikdan havo kirib tursin uchun uni ochiq qoldirish
payidan bo‘ldi.
Qirchumolilar ketib qolganidan sayyohlar juda xur-
sand bo‘ldilar.
Shuni aytish kerakki, gumbaz ichida
ozgina qirchumoli bo‘lganda ham unda odamlarning
yashashi mumkin bo‘lmasdi.