Халцаро бобур фонди

* Пеш ойи — уруғ-элат номи.
www.ziyouz.com kutubxonasi

---

БОБУРПОМЛ
149
ганда, қор қ ую ни т езл аш д и . Ушбу гор 
қ о ш и д а т ў х т а д и к . Қор — к ў п , йўл — 
с ў қ м о қ , т е п и л г а н - б о с и л г а н йўл б и л ан
ҳам от зў р ға юради. К у н л ар ғоят қисқа- 
л и г и д а н о л д и н д а г и л а р ёруғ п а й т и ғор 
олдига к е л д и л а р , нам озш ом , хуфтон на- 
м о зигача б о ш қ ал ар етиб к ел д и . У лардан 
к е й и н г и л а р т ў х т а г а н е р и д а ё қ т у ш д и . 
К ў п л ар от устида тонг оттирди, гор тор- 
роқ к ў р и н д и . Мен ғорнинг оғзида к у р а к
олиб, қор к у р а д и м , қ о р н и к ў к с и м г а ч а
қ ази д и м , си ра ерга етмасди. Б ир о з ша- 
м олдан пана булди, ў ш а ерда ўтирдим . 
Ҳ ар қан ч а: „Горга к и р и н г “ дейиш са ҳам 
к и р м а д и м . Б ар ч а эл қорда ва бўронда, 
мен иссиқ уйда ва и сти р о ҳ ат д а ўтира- 
м а н м и
деб у й л а д и м . М унда бар ч а эл 
т а ш к и ш б илан м а ш а қ қ а т д а , мен мунда 
у й қ у билан фароғатда бўлайми?! Бу му- 
р у вв а т ва ҳ а м ж и ҳ а т л и к д а н й и р о қ иш- 
дир. Мен ҳам ҳар т а ш в и ш ва м а ш а қ қ а т
булса к ў р а й и н , ҳар нечук эл то қ ат қ ил и б
турса, т у р ай и н . Б и р форсий м ақ о л бор: 
„ Д ў с т л а р б ил ан бирга б ў л ган ў л и м — 
т у й д и р “ . Ў ш а н д а й қ о р қ у ю н и д а ў зи м
қ а з и г а н — я с а г а н ч у қ у р д а ў т и р д и м .
Хуфтон н ам о зи гач а қор ш у н д ай тез ёғди- 
к и , мен энгатттиб ўтирган эдим, орқам , 
бош им ва қ у л о қ л а р и м усти га тў р т эн- 
л и к қор ёғди.
Ў ш а к е ч а қ у л о ғ и м г а со ву қ т а ъ с и р
қ и л д и . Х уф тон нам ози п а й ти ғор ичини 
я х ш и к у з а т г а н л а р „Гор ж у д а кенгдир. 
Б у н д а ҳ а м м а г а е т а р л и ж о й б о р “ , деб 
қ и ч қ и р и ш д и . Б у н и э ш и т и ш и м б и л ан , 
устим д аги қор-м орни си лк и б ғорга кир- 
д и м . Гор я қ и н и д а г и
й и г и т л а р н и ҳам
т а к л и ф қи л д и м . Қ и р қ -э л л и к к и ш и г а ета- 
д иган ф ар о ғатл и ж о й бор э кан . Е гули к- 
л а р : қ у р и т и л г а н эт, қ о в у р д о қ , к и м д а
ни м а бўлса борини к е л т и р д и л а р . Шун- 
дай совуқ, қор ва бўронда аж аб иссиқ 
бехатар ва ф ар оғатл и ерга к ел д и к .
Э ртаси с а ҳ а р л а б қор ва бўрон тур- 
ди. Эртасига кучиб у ш а йўсин билан қор 
тепиб, йўл ясаб, довон у стига ч и қ д и к . 
Й ўл ҳам қ и р л а б ю қорига ч и қ а р к а н . Кў- 
тал и З ар р и н (Зар р и н довони) дер экан- 
л ар. Б и з ю қ о р ига ч и қ м а й дара ичи би- 
лан пастга й ў н а л д и к . Д овоннинг тубига 
ет гу н и м и зч а ку н кеч бўлди. Д ара оғзи- 
д аёқ қ ў н д и к . Ў ш а кеча ж у д а қ а т т и қ со- 
вуқ булди. Кўп м а ш а қ қ а т ва у қубат би-
лан у тунни ў т к а з д и к . Кўп к и ш и н и н г 
қўл-оёғин и совуқ урди. К е п а к н и н г оёғи- 
ни, Сую ндук т у р к м ан н и н г қ ў л и н и , я н а 
А х и й н и н г оёғини уш а кеч а совуқ олди. 
Э ртасига дара қ у й и с и д а н ю рдик. Йўл- 
нинг бу эм асли гин и билиб, кўриб, тавак- 
к а л қ и л и б , д а р а қ у й и с и д а н ю р и л д и . 
Ёмон уч м а, с ек и р т м а ерл ар д ан туш ил- 
ди. Н ам озш ом пай ти д а, д ар ан инг огзи- 
га ч и қ д и к .
Бу довонда бунча катта қор бор пай- 
ти к и ш и ундан ўтганини, 
бу довондан 
ошиб ўтмоқ к и ш и н и н г кў н гли га келга- 
нини биронта қ ар и ёш и улуғ эслаёлмай- 
ди. Гарчи катта қордан бир неча кун ан- 
чагина т аш виш кўрган булсак-да, лекин 
охири ушбу катта қор туфайли ўзимиз- 
ни м анзилга еткизди к. Ч у н ки бундай кат- 
та қор бўлмаса, ўш андай йўлсиз учма ва 
секиртмадан ким ўта оларди?! Эҳтимол, 
катта қор бўлмаса аввалги учм адаёқ бар- 
чанинг от ва туяси батамом қолиб кет- 
ган бўларди.