Г>ул китаптл К. лракллнакстаппып кубла ранонллрыпда жасай- тугын клракалпаклардын этннкалык составы, сол гсрригориядагы

Кыйы-л
дым ҳарыды
/Лкб/.
Е
Егә//егэ-бир нәрссгс ийелшс, хожамьшшылық етиў- 
шн адам:
Суў егэси Сулеймэн.
Сизден мэдет тилэймэн...
Акк.,'.
... 
Егэ бомай аш/пгн нлип қалды
/До- 
сб/. 
Ийттэм егэси менен қыйнасын
деген. Бир герой атагына егэ болып,
со жерде алған
/Лкк./.
Егәр кәликлерлии жаўырныиа салынагуғын арнаў- 
лы исленген ер: 
Арба егэрдэ турады
/Ақк/. 
Бар егэрдиқ үстинде ети йыл дауласқан.
Егэр
/ер/ бир неше бнлеклерге ийе: 
узеқги
/ККРС., 687/, 
қўйу/иқан
- куйыскан /ерднн басы- 
нан аттыц қуйрығын ораи алып туратуғыи каГ| 
ыс/, 
қанжырға-каюкыга
т. б. 6)зб. 
эгар
,/УзРС 
550/.
Елэк-үн, тары, бийда
(1
т. б. затларды слен, тазалаў 
ушын исленгеи зат: елеўиш, слек. Кубла диа- 
лекгге 
елэкт иқ усақгөз
деген түри де бар. 
Ол тары, гүнжи слеўге керек /Акк/. Озбекти- 
ли Хорезм говорларыида 
ушақгөз
гүрнндс ушы- 
расады.
Еман шот-айрықша балта болыи, ағашты жоиыў 
ушын кереклн: 
Керэгэниқ басынди емэн шот
/Ийш/.
Есэк//ешек-ешек: 
Усуйэрден есэкли кслии-кет ип
жүрипти ию паллар
/Н.-хаш. Кап 
есек
/ КГ ГС 
I, 193-19)/, өлб. 
эшак
/УзРС. 560/, гүркм, 
эш
- 
ек
РТмС, 431/, татар. 
иш ж
I’ Гт(/, II, 395/.
Етигине караў-төмен қарап үндемей огы|)ыў: 
ети-
гине қараи уотырды
/Колг. .
Ж
Жазып калуў-гүналы, жазмқлм болыў, биреўднн 
кеўилине уиамаў: 
Соргайнаган... сэйлэйчэн
деп жазып қалыпсақ.
221
www.ziyouz.com kutubxonasi

---

Жайғыш-үй жумысларында үстиге кнйген кийнм- 
ниц ыласланбаўы ушын арналган буйым /пе- 
редник/
Жамаллатуў-жылкыда болатугып исик аўырыўы, 
баўырыиан иседи. Каз. 
жамандату
/КТТС, I, 
212
/ .
Жанлалбаслык-кызганыўшылык, өшигиўшилик: 
/К андалбаслы қ қойсын ба,
Ыргып турды Ж урынтаз,
Тарпа басты шунақты,
/ “Кырқ қыз“, 123-6/
Жатак малакай-дегслей малақайдын бир түри, оны 
гейпара адамлар уйкылаганда кнйип жатады: 
)Кат ақ малақай дийди
/Н.-хан/.
Жәйшик-ящик. 
Кант боса жэйшикте
/Майем/.
Жэўзеки ерик-ернктин түри. Бир ай он бес күнде 
баскаларынан (фте ииседи /Келт./.
Ж едәл етуў-ерегисиў, жәнжеллесиў /Лққ/.
Жетмиш жетпис йетмиш-жетпнс /санақ 
саи(:)Кет-
мишке баратырғо
Н -хан . 
Атамыз жет-
миш йекиде ө.гип еди
/Акб/. 
Ж асы йетмиш-
тән асып кеткен, сексэнге ш амаласқан. Бир
ҳ а й а л йетмишкә шықтым деп барады.
Өзб. 
етмиш
/РУзС., 776/, кырг. 
жетимиш
/РКрС., 
769/ т. б.
Жигир-жигир-биреўге батырын сөз айтыў: 
Ғарры-
ларға жигир-жигир сөйлэйди
/Ҳәм./. Әдебий 
тилде 
дигирлеў-
бпр нәрсени қайталай бериў.
Жик ашуў-гәптин шшарасын, 
төркинин 
билнў: 
усындай саўал соуағанында бир нэрсениқ
ж игин ашаоы
/Н.-хан/.
Ж о н түйе-бир өркешли түйе, өркеши узын, реци 
қызгыш, адам куўатуғын тислеўик келели. Хо- 
резм говорларында 
жөн дьйе
деп антылады.
Жонгу-сүрги, усташылык куралы. Агашты кырып 
тегислеп сүргилейтугын, арнаўлы төрт қырлы 
кәлипке орнатылып, жүзи темнрден болады.
Жо ныршка-үстиге кийетугын шапаиды материал- 
дын түснпе ҳәм сапасына карап >сылай атайды: