Г>ул китаптл К. лракллнакстаппып кубла ранонллрыпда жасай- тугын клракалпаклардын этннкалык составы, сол гсрригориядагы

бийгар—
пай- 
дасыз талаи, кэсип. кэр сөзн келип шыққан 
болыўы 
керек. 
I >ул сөз өзбекше 
бекорчи
/УзРС., 63/.
Бийўарық —нсленстуғын нске бнйпарўасыз, итибар-
www.ziyouz.com kutubxonasi

---

сыз түрде караў.. 
Бийўарық айтатугын еди
/Лкб/.
Пийшлк каўун — пәшек каўын /каўынныц бнр түрп/: 
„Түри торлы., поишғы жуқарақ, қызгыш, үл-
кен боса т»рт, беш килограмм келеди. Май
айдан соқғы. айларда йегиледи“
/Майем/,— деп 
гүрриц етеди ннформаторлар.
Ьирдайым—бирли-ярым, шамалы: 
Өзбекләскэни бар
бирдайым.
Ьиткин—аламгсршилиги басым жақсы адам: 
Бит-
кин жигит еди.
Ьиттә—
бир
/санақ сан/: 
Биттэ бир т икленип жүр-
мен
/Ақб /. Өзб. 
битта
/УзРС.,76/, татар. 
битта.
Бөлтәк-бөлтәк—бөлек-бөлек 
айырымланған: 
Ҳ эр
қайсысына хан арнаўлы, бөлшекленген, ата-
ма, бөлтэк-бөлтэк берилген
,'Акк/.
Бота—ҳаял-кызлардыц баска тартатуғыи жүн ора- 
малынын бир түри: 
У л л у яанақлы жүн пота
/Бир. орайы/. Әдебий тилде 
пота
сөзи кайыс, 
белбеў деген мәнилерди анлатады /ККРС...536/.
Бошан— бос, ҳәлсиз, жуўас, сылбыр. Адамныц 
минез кулқына байланыслы айтылады: 
Бошақ
йигитқо.
Бурун—мурын /адамлар менеи ҳайўанлардын инис 
сезиў агзасы/: 
Оныц бурнун тилмэсэц бомай-
ды
/еркек ешекпш/, 
себэбэ бурну қысылып
жүрәлмайды
/Ҳлм/. Өзб. 
бурун
/УзРС, 91/, 
тагар. 
борын
/РТтС., П, 346/.
Ьурчак—буршақ, палыз егнни.
Бут—пуд. Салмағы 16 кг. ға тец ауырлык өлшеми: 
Кант чайны береди ҳәр кнмге бир бут... /Қара- 
мазлы/.
Буўдай —бийдай /дәнли ақ егистиц бир түри/: Ьуў- 
дай ничиктэ келди дийдн /М.-хан/. Каз. 
бИЮай
/КТТС., I, 114/, өзб. 
буғдой
/РУзС., 685/, түркм. 
буғдай
/РТмС., 6(19/.
Ьуўдай с а б а қ —бийдайды тазалағаннаи кейнн кал- 
гаи куўраған сабағы /Келт./.
Ьуўнак—буўын: буўнағы көринбәй, күн какпай ту- 
РУЎ 
керек /Ҳәм/.
Ьухары бас—Ьухара баслы бийдай, гүзлик бийдай- 
дыц бир түри /Ҳәм/.
www.ziyouz.com kutubxonasi

---

Бырнағы— өткеп жыллып алдынгы жылы: 
Оырнагы
йыл. Өзб. бурноги
,'РУзС., 590/, қырг. 
мурОа-
гы
/РКРС., 489/.
Г
Гәшир—гсшир, налыз сгнпн болып, аўкагқа салыў 
ушын сгнледи. Дәмн жүдә жақсы: 
Апа, бир-
еки гәширам сап жибер.
1>ул снз өзбекше 
сабзи
/РУзС., 380/, түркм. 
кэшир
/РТмС.,328/, 
татар. 
китер
/РТтС., II, 212/.
Гезәндә—гезбе, ел аралаўшы, қыдырыўшы адам: 
Үш гезэндэ чыққанда
/Ақб/.
Гезлик—етиктин конышына салып жүретуғын киш- 
кене пышак /Ийш./. Каз. 
кездш
/ҚТТС., 1,281/.
Геўәк-ҳешкимге жаман пикири жоқ, жүрис-туры- 
сы дүзиў адам: 
Ге\'эк кетэ берэди екэн.
Гийа-көкнар: 
Өзи гийа ишеди
/Ақб /. Өзб. 
гиё
/Уз- 
РС., 110/.
Гитжақ - кетежак: 
Ертәц ойаққа гитжақ едик
/Ақб/. Диалекттеги 
гитжақ
фейил сөзи түрк- 
мен тнлннен аўыскан деп караў керек.
Гөмуў—көмиў, жерлеў; 
Ол өлгәндэ Султан бабаға
көмэди.
Гөйәндэ-косык айтпай, тек намаиын өзин орыилаў- 
шы адам: