Г>ул китаптл К. лракллнакстаппып кубла ранонллрыпда жасай- тугын клракалпаклардын этннкалык составы, сол гсрригориядагы

202
/ .
Кәрсэн —керсен, үлкен темир табақ, қамыр ийлеў 
ушын қолланылады. Өзб. 
корсон
,УзРС., 219/.
Кэсэкк ерик —ериктин түрн, кишксптай, мөженеси 
де майда.
Кәсэл—аўырыў, аўырган адам: 
Кэсәл болып, не
болып баллар...Ь изиц мынадан үлкен бала-
мыз кэсэл болып...
/Ақб/. Карақалпақ тили 
Мойнақ говорында 
кэсэл
сөзн 
мақаў кесел,
русша 
прокаженный
деген аўырыў түрин ац- 
латады: өзб 
касал
УзРС.. 203/. Оныц төркипн 
араб. 
кесель
сөзннен алынгаи /Л. 3. Будагов. 
Сравнительный словарь, т. II. 128-6./.
Кәсәлбәнт - аўырыў: 
Бу баласы да кэсэлбэнтирэк.
Өзэм кэсэлбэнтирақ
, Ақб./. Өзб. 
касалманд
227
www.ziyouz.com kutubxonasi

---

/УзРС., 203/ сөзн аўырыў, аўырыўға қолай- 
ласқан, түраклы аўырыў /хроническим боль- 
ио11/ дегеи мәнилерди ацлагады /УзРС., 203/. 
Кәсәлвәнт
сөзи ҳәркыйлы нариантта кубла 
диалекттеги изертленгеп объектлердин барлық 
жерлерннде де аНтылады. Мысалы: 
Кәсәлбэнт
боғансац... Кәсэлбәнт болип жарамай
/Досб./. 
Ғарры кәсэлбәнтләў... менам кәсәлбэнтпан
/Қылыш./.
Кәўин—кеўил. Бнр нәрсепи ис жүзине асырыўдағы 
ишки сезим, зейин, тилек: 
Кэўнициз бар екэн.
Аўқатландырып йибәрмэсек кэўнимиз 
бо-
мыйды
/Акб./.
Кәўиш—геўиш: 
М ениц кэўишим қайда
? /Қыран/.
Кегәй тәрәк—теректиц түри. Кубла районларда 
жасаўшылар буны 
ақ терек
деп те атайды. 
Он үш-он төрт жылда өзиннц нағыз қәлпине 
келедн. Шақалары кыйсығырақ болады /Ақб./.
Кекире —гүркире. Салыны гүришке 
айландырыў 
ушын гүркиреден өткереди. Бунда бир адамда, 
еки адамда ислей алады. Буннан өткерген менен 
де бәри бир ярым болып қалады. Қалғанын соқы- 
га /гүнди/ салып тазалайды. Кекире салыны 
биринши тазалаўдан өткериў ушыи керек курал 
/К. Кыз./.
Кемине жибәруў—белгили мөлшерден арттырмай, 
кемине есаплаў: 
М ацлайы қара бизди кемине
жиберипти
/Н.-хан/.
Кеммағал /адам/ —кәмбағал, жарлы адам /Аққ/.
Керт—пәшек, шөп аты, ҳәрқыйлы ренли болады; 
түркм. 
керт.
Кесэк—жайдыц сыбаўыпа пайдаланылған ылай. Ий- 
ленип, кеўип калған түри: 
ўКайдыц кесэгин
салмаға тастап едим мен\ Майда кесэклэр
гпүсэди.
Өзб. 
кесек
/РУзС., 300/.
Кетмән—кетпен. Аўыл хожалығында жер ислеў 
ислери ушын колланылагуғып курал: 
Карқ
тарттық, кетмэн ўрдық
/Акк.,/. Өзб. 
кетмон
/УЗрС., 210/, кырғ. 
кетмен
/РКрС., 279/.
Кеўлинде кири йок—ҳешкимге душпанлык, каслық 
пнкири жок, жолы дүзиў адам: 
Кеўлинде кири
йоқ, йақшы била
/Кыран/.
228
www.ziyouz.com kutubxonasi

---

Кийгиз— кийнз. Малдыц жүнииен басылған, калын, 
тығыз, полға төсеўге арналғаи буйым /Досб./. 
Каз. 
кигз
/ҚТТС, 1,298/, өзб. 
кигиз
/УзРС., 
212
/ .
Көбаса —көбнрек, жийирек: 
Б ул кемейди кнбаса
/Н.-хан/.
Көгәгис—мәкке жүўери. Онпап жыйпалган зүрәәт- 
ти 
көгәгис
деп атайды.
Көзи ҳайат— көзи тири, еле өмир сүриўде дегсн 
мазмупда айтылады.
Көк кәнтәр—кептердиц түри. Сур көкшил, ақ түс- 
лн кишнлеў кус. Қаз. 
кептер
/ҚТТС, 1, 289/, 
өзб.