Фалсафий антропология -инсон ҳакидаги таълимот

• ФАЛСАФИЙ
• АНТРОПОЛОГИЯ –
• ИНСОН ҲАКИДАГИ
• ТАЪЛИМОТ

• ИНСОН ФАЛСАФИЙ МУАММО СИФАТИДА

• Фалсафа тарихида инсонга мурожаат этмаган, инсон моддий ва маънавий
• борлиғининг турли томонларини бевосита ёки билвосита
• таҳлил қилмаган файласуф ёки фалсафий йўналишни топиш
• деярли мумкин эмас. Аксарият фалсафий ва диний тизимлар катта
• олам ёки макрокосмга зид ўлароқ, инсонга микрокосм ёки кичик
• Коинот сифатида қараб, уни бутун оламни тушуниш калити
• деб ҳисоблаганлар. Файласуфлар инсон сирининг тагига
• етиш борлиқ жумбоғининг тагига етиш билан баробар эканлигини
• қайта-қайтаанглаб етганлар.Зеро Форобий
• айтганидек -”Одамлар ўзларинингхос хусусиятларига
• ва табиий эҳтиёжларига кўра жамият тузадилар.
• Уларнинг ҳаракат ва феълларини даставвал
• бора-бора одатларга айланадиган табиий қобилиятлар
• белгилайди”. Ўз-ўзингни англа ва шу орқали дунёни англайсан.
• Дунёни инсоннинг теран қатламларига кирмасдан сиртдан билишга
• бўлган барча уринишлар нарсалар ҳақида фақат юзаки тасаввур
• ҳосил қилиш имкониниберади. Инсондан сиртга қараб юрадиган бўлсак,
• нарсалар моҳиятини ҳеч англай олмаймиз, зеро бу моҳият
• инсоннинг ўзида мужассамлашган.

• ФАЛСАФА ТАРИХИДА ИНСОН МУАММОСИ

• Инсон ҳар сафар
• мутафаккирлар диққат
• марказидан
• ўрин олар экан, унинг
• моҳиятини янги тарихий
• шароитда ва янгича нуқтаи
• назардан англаб етишга
• ҳаракат қилиб, уни қайта
• ва қайта янгидан
• кашф этганлар.

• Пировардида, фалсафа
• фанида
• инсондан мураккаброқ ва
• зиддиятлироқ предмет йўқ,
• десак, ҳеч
• муболаға бўлмайди.

•