Фалсафий антропология -инсон ҳакидаги таълимот

.

• Биологизаторлик концепциялари.

• Биологизаторлик кон-
• цепцияларининг та-
• рафдорлари инсонни
• унинг табиий, биологик
• асосидан келиб чиқиб
• тушунтиришга ҳара-
• кат қилади.

• Биологизаторлик ёндашувлари
• XIX ва XX асрлар чегарасида
• Дарвиннинг табиий танланиш
• ҳақидаги таълимотини мутлақ-
• лаштириб, нафақат инсоннинг
• келиб чиқиши, балки унинг мо-
• ҳиятини, пировард натижада
• эса – бутун ижтимоий муноса-
• батлар табиатини тушунти-
• ришга ҳаракат қилган социал
• -дарвинистларга ҳам хосдир.
• Ҳозирги вақтда бу йўналишни
• одамларга ҳам, ҳайвонларга
• ҳам тенг даражада хос бўлган
• ирсиятга урғу берувчи социо-
• биология давом эттирмоқда.

• Социологизаторлик концепциялари.

• Биологизаторлик ёндашувига зид ўлароқ, социологизаторлик
• ёндашуви инсон табиатини ижтимоий муносабатларда
• кўришга ҳаракат қиладилар. Бунда улар баъзан нафақат
• инсоннинг ижтимоий асосини унинг
• биологик асосига қарама-қарши
• қўядилар, балки сўнгги зикр этилган
• асосни ҳайвоний ва ҳаттоки тубан, шу боис жиддий
• эътиборга лойиқ
• эмас, деб ҳисоблайдилар.

• Инсоннинг моҳияти.

• Инсоннинг моҳиятини
• тушунишга ҳаракат қилиш жараёнида у
• нафақат ташқи, балки ички, пинҳона
• хусусиятларга ҳам эга
• эканлигини, улар жамулжам ҳолда инсоннинг индивид,
• индивидуаллик, шахс каби тушунчаларда
• акс этадиган муайян образини шакллантиришини
• ҳам ҳисобга олиш
• лозим. Бошқача айтганда, инсоннинг моҳиятини унинг
• ички ва ташқи борлиғи бирлигида, унинг дунёга фаол
• муносабатида излаш керак.

•