Фалсафий антропология -инсон ҳакидаги таълимот

Шарқ тафаккурида инсонга нисбатан

юқорида қайд этилган ёндашувлар

билан бир қаторда табиат, космос муаммолари ҳам

қадимдан муайян ўрин эгаллаб келади. Бунда инсонга

Улкан дунёдаги бир зарра сифатида

қаралади. Аммо дунёга нисбатан космоцентрик

ёндашув антик фалсафа

ривожланишининг илк босқичларига кўпроқ

хосдир. Дунёнинг мазкур талқинига мувофиқ

биринчи ўринга Суқрот давридаёқ

фалсафанинг диққат марказидан ўрин олган

инсон ҳақида мулоҳаза юритиш учун ҳам тегишли

замин ҳозирловчи дунё ва космос

муаммолари чиқади.

• XIX асрдан бошлаб Европа фалсафий
• тафаккури Ф.Шеллинг, А.Шопенгауэр,
• М.Штирнер, С.Кьеркегор, Ф.Ницше, Н.Бердяев,
• А.Бергсон каби файласуфларнинг саъй-ҳаракат-
• лари билан инсон мавжудлигини индивидуал ва
• тарихий муайянлаштириш сари юз бурди.
• Ҳаёт, сезгилар, хоҳиш-ирода, иррационаллик
• тушунчалари махсус фалсафий таҳлил предме-
• айланди ва кейинчалик экзистенциализм,
• тига интуитивизм ва персонализм
• фалсафасида ривожлантирилди

• ФАЛСАФИЙ АНТРОПОЛОГИЯНИНГ ВУЖУДГА
• КЕЛИШИ ВА РИВОЖЛАНИШИ

• Фалсафий антропология инсоннинг
• алоҳида борлиқ манбаи
• сифатида келиб чиқиши, тадрижий
• ривожланиши ва мавжудлигининг ўзига хос
• хусусиятларига доир фалсафий
•