Charles Dickens

Haqiqat va yolg‘on haqida
Yolg‘onlar borki, insonlarga qanot bag‘ishlab, ularni samoga olib chiqadi. Ammo achchiq va shafqatsiz haqiqatlar borki, ular insonni qo‘rg‘oshin zanjirlar kabi yerda ushlab turadi.
Haqiqat har doim jusurdir.
Yolg‘on u oshkora yoki maxfiy bo‘ladimi, aytiladimi yoki aytilmaydimi, u baribir yolg‘onligicha qolib ketaveradi.
Bolalar haqida
Bolalarga bu kichik olamda hech narsa adolatsizlikdek qattiq ta’sir ko‘rsata olmaydi.
— Menimcha, sizning o‘g‘lingiz bor, a? — deb so‘radi janob Dombi.
— To‘rt nafar, ser. To‘rt o‘g‘il va bir qiz. Barchalari sog‘lom.
— Haa, nimasini aytasiz. Ularni boqishga kuchingiz yetmayotgandir? – deb so‘radi janob Dombi.
— Ammo bir narsa borki u menga doimiy kuch berib turadi, ser.
— Aynan nima?
— Ularni yo‘qotishdan qo‘rqish, ser.
Sevgi haqida
Sevgan yurak dunyodagi barcha donishmandlikdan ustun turadi.
Qanchalik olisda bo‘lmasin, taqdirimizda kimdir bilan uchrashish yozilgan bo‘lsa, u bilan, albatta, uchrashamiz. Barchasi qanday yozilgan bo‘lsa shunday bo‘ladi.
Har qanday ajralish — judolikdan darak beradi.
Haqiqiy va chuqur muhabbatni yakson etib bo‘lmaydi. Uning ovozi sokin bo‘ladi. U bizning ko‘zlardan uyat va sipo bilan yashirinib yuradi hamda o‘z vaqtini sabr bilan kutadi. U ana shunday yetiladi. Vaqt tez o‘tadi, umr oqshomi yaqinlasha boshlaydi, ammo u yetilishda davom etaveradi. Ana shu haqiqiy muhabbatdir.
Sevgi insonlarning eng qiziqarli va kechirimli zaif tomonlaridir.
Hayot haqida
Shunday paytlar bo‘ladiki jaholatda qandaydir ezgulik yashiringan bo‘ladi.
Aqli yo‘q tirik inson o‘lgan insondan ko‘ra qo‘rqinchliroqdir.
Umr bizga uni eng so‘nggi daqiqalargacha himoya qilishimiz uchun berilgan.
Inson o‘z do‘stini kamolot cho‘qqisiga olib chiqmagunicha komil inson bo‘la olmaydi.
Yuqori o‘ringa ega barcha narsa ham yuksak emas, quyi o‘ringa ega barcha narsa ham past emas.
Judayam yaxshi hayot, xuddi judayam yaxshi ovqat oshqozonni buzgani kabi, umrni ham besaranjom etadi. Bunday hollarda tana ham, ruh ham yordamga muhtoj bo‘lib qoladi.