Аплв1тот1 Jill. V b tk kaffTAlv grant bulalari

o'tlab yurardilar, yo‘lga chiqish oldida ularni bir pas-da tutib kelish mumkin.
Jon Mangls duradgor ustaga barcha zarur ko‘rsat-malarni berib bo'lgach, Glenarvanni ziyorat qilib kel-moqchi bo'lgan irlandiyaliklar oilasi bilan kemaga qaytdi. Ayrton ham ularga qo'shildi. Kunduz soat to‘rtlarda Jon bilan uning hamrohlari «Dunkan»ga yetib keldilar.
Mehmonlarni quchoq ochib kutib oldilar. Glenar-van ularning hammalarini ovqatga taklif qildi, chun-ki u mehmondo‘st avstraliyaliklardan qarzdor bo'lib qolishni istamasdi. Mehmonlar bu taklifni bajonidil qabul qildilar Kayutalardagi mebel, devorlardagi oboy va gilamlar, kemaning nuqul zarang va palisandr yog‘ochidan ishlangan butun suvdan yuqorigi qismi Paddi O’Murga juda yoqib tushdi. Ayrton esa, aksin-cha, bu qimmatbaho jihozlarga mutlaqo loqayd qara-di.
Ammo «Britaniya»ning botsmani kemani den-gizchi sifatida sinchiklab ko‘zdan kechirdi. U tryumning eng tagigacha tushdi, vint o'rnatilgan joyni borib ko‘rdi, keyin mashina bo'limini aylandi, mashinaning kuchini surishtirdi, unga qancha, yoqilg‘i sarflanishini so‘radi, ko‘mir omborlarini, oziq-ovqat va porox zapaslarini ko‘zdan kechirdi. Ayrton ayniqsa qurol-yarog1zapasiga, bakka o‘rnatil-gan zambarak va uning qanchalik uzoqqa ota olishiga juda qiziqsindi. Glenarvanning yangi hamrohi juda tajribali dengizchi edi. Bu Ayrton berayotgan savol-lardan ochiq ko'rinib turardi. Botsman kema ko‘rigi-ni machtalar va takelajni ko‘zdan kechirish bilan ta-momladi.
— Kemangiz juda chiroyli ekan, ser! — dedi u.

— Yaxshi kema, eng muhimi shu, — deb javob berdi Glenarvan.

— Suv sig'imi qancha?

— Ikki yuz o‘n tonna.

— «Dunkan» bor kuchi bilan suzsa, soatiga o‘n besh mil hech gap emasdir deyman, a?
— Yana ikki mil qo'shavering, — dedi Jon Mangls, — yanglishmaysiz.
— 0 ‘n yetti mil! — dedi botsman. — Ehhe, demak bitta ham harbiy kema, hatto eng tezyurarlari ham uni quvib yetolmas ekan-da?