Amea folklor institutu

Tağı dağınıq körpü, Ağır yükler kéçirib Qalıbdı donuq körpü. Bu bulaq Daş bulaqdı, Gözleri yaş bulaqdı. Düşmene bir göz dağı, Dosta sirdaş bulaqdı.

İmirhesen Bayatıları Bura İmirhesendi, Ağ yélleri esendi. Dosta duzlu-çörekli, Düşmene yol kesendi. Éller tutub qol-qola, Emek qoyub her kola; Bu, Bostan tepesidi, O da Söyüdlü cala. Bu daşan Delevérdi, Sél geldi séle vérdi. Düşmen gözü töküldü, Éller el-ele vérdi. Maşavéra deli mi? Esib-coşan séli mi? Körpüden boylanan qız Gözellik héykeli mi?! Bağçalar gül destidir, Mehleler arx üstüdür. Bir yanda Xelifeler, Bir yanda Sermestidir.

Pervana Mavi gözlü sularında durulduq, Pervanetek dolandıq da başına Sahilinde çemenine vurulduq, Könül vérdik lepedöyen daşına.

Bizim Yığvala xeyal mı qatdı Xeyalı bol - bolmu qatdı, Yuxumuza bal mı qatdı Aranı, yaylağı bizim?!

Bu şiirler, okuyan insanı mavi gözlü soğuk sulara, dağlar arasındaki derelere, yol kesen kayaların gölgesine, çukur vadilere, dumanlı tepe başlarına, kaynak sularının yanı başına kıvrımlı yollardan dolaştıra dolaştıra, zevkli bir yolculuğun ardından götürmektedir.
“Tenha bir daş idim bulaq başında” diyen şair kendini yurdunun bir kaynak suyunun baş ucunda yalnızlaştırmakta ve bununla mutlu olmaktadır.
2.2. Vatana Övgüler:
Vatana verilen değeri gösteren unsurlar Hacılar’ın şiirlerinde önemli bir yer kaplamaktadır. Şiirlerde vatan toprakları, kimi zaman bir ana kimi zaman da cennet olarak tasvir edilmektedir. Vatana gösterilen sevginin, yapılan övgünün örneklerini şu mısralarda görmek mümkündür:
Başının tacıdı Haça qayası,
Tarixler şahidi, qoca qayası,
Var elle tutulub ezel mayası