Abu Muhammad Muslix ad-Din ibn Abd Alloh Saadi Sheroziy fors-tojik nasihatgo‘y shoiri, adib va mutafakkir g‘azal janrining kashshofi va ustodi hamdir

Bandingga giriftormiz-u, domingga asir.

Olam eshigi elga ochiq, bizga yopiq,

Zulfing seni bo‘ynimizdagi zanjir, axir!

Men sendan uzolmagayman-ey asti ko‘zim,

Sen ham nazaringni uzma, ey qomati hur!

Nazdingda oshiqlar ichida yaxshisi yo‘q,

Ammo men uchun jahonda yo‘q senga nazir!

Orzum edi: bir kun senga jonim beraman!

Bildim: ko‘rasan hattoki jonni-da haqir.

Men barcha bu so‘zlarni dedim dard zo‘ridan,

Chiqmas hidi o‘tga solmasa chunki abir.

Har qancha yashirmasin parishonligini,

Oshiq yuzi fosh etar sirini baribir.

Bu keksashshg ishqi seni hayratga solar,

Bu keksa dil o‘gidan bo‘l, ey yosh, hazir!

Ko‘z Ka’basi qoshinshi kamonxonasidir,

Uzmaydi nigoh tig‘ urib, etsang-da basir.