Abbatisa – ayollar katolik monastirlarining boshqaruvchilari. Abbatlik

Lenlordlar – Angliyada krepostnoylik tugatilgandan soʻng paydo boʻlgan dvoryanlar va yirik yer egalari.
Levant (eski frans. ital. “sharq, quyosh chiqishi”) – oʻrta asrlarga xos atama boʻlib, ilk bora ingliz tilida 1497-yilda qoʻllanilgan. Dastlab Yevropaning sharqiy qismini anglatgan. Shu bilan birga Yevropadan sharqda joylashgan davlatlarni ham bildirgan. XIII-XIV asrlardan boshlab tarixiy manbalarda Oʻrtayer dengizining sharqiy sohillarini shu atama bilan nomlashgan va shu dengiz havzasi savdo hududi L. nomi bilan atalgan. Ammo tor doirada L. sifatida Suriya, Livan, Misr va Kichik Osiyoning sohillari koʻrsatiladi. Yevropa tillaridagi koʻplab tarixiy manbalarda Gretsiyaning sohillari L. sifatida tilgan olingan.
Leydang – Norvegiyada dastlab xalq orasidan tashkil qilingan koʻngillilar. XIII asrdan qirolning xalqqa solingan soliqlardan biri sifatida, koʻngilli asosida harbiy majburiyat bajarishni ham majburiy qilib qoʻydi. Asta-sekin L. harbiy xizmatdan majburiy soliqqa aylanib borgan. U Daniyada leding va Shvetsiyada ledung shaklida qoʻllanilgan.
Leylendinglar – Norvegiyada XII asrdan boshlab qirolga, katta yer egalariga va cherkovga qarashli yerlarni ijaraga oluvchilar. L. yerga juda muhtoj aholi qatlami boʻlgan. Ijara shartnomasi odatda uch yil muddatga guvohlar ishtirokida tuzilgan. Har yili ijarador shartnomada koʻrsatilgan muddatda belgilangan ijara haqini toʻlashi kerak boʻlgan. Norvegiyada soliq va ijara haqi odatda mahsulot (sigir yogʻi, chorva, bugʻdoy, baliq, moʻyna) shaklida toʻlangan. Shartnomani bajarmagan holatlarda ijaradorlar jarimaga tortilgan. Norvegiyadagi L. ozod kishilar boʻlgan. Ular shartnoma muddati tugagandan keyin shartnomani qayta tuzishi yoki boshqa joyga ketishi mumkin boʻlgan.
Libellyar shartnoma (lot.libellus scriptus) – yozma shartnoma. Oʻrta asrlarda Italiyada L.Sh. koʻra 29 yil muddatga (30 yil davomida muayyan yerdan foydalanish foydalanuvchini Rim huquqi asosida yerning egasiga aylantirgan) yer egasidan muayyan natural rentalarni toʻlash majburiyati olgan. Koʻpincha L. Sh. avloddan-avlodga qayta imzolanishi natijasida abadiy ijara koʻrinishini kasb etgan. Libellayariylar, qoida tariqasida, zaytun hosilining 1/3, bugʻdoy hosilining 1/7, zigʻir, meva va boshqalarning 1/3 yoki 1/4 qismini toʻlagan. Yer egasining chaqiruviga binoan yiliga 6 marta borish majburiyati ham boʻlgan.