0 ‘ т к I r h o s h I m o V

Uzun kechalar
121
- Nima?
Jumanov entikib-entikib nafas oldi. Og‘zidan chiqqan 
so‘z bo‘g‘zida qolib ketayotganga o‘xshardi.
- Aniq gapiring, Jumanov! - Koryagin yozishga shay- 
lanib, qo‘liga ruchka oldi.
- Majbur qilishdi... - dedi Jumanov har so‘zini bo‘lib- 
bo‘lib. — Direktor bo‘lasan... deyishdi. Qoloq sovxozni ko‘- 
tarasan... deyishdi... - Nafasi qaytib xirillab qoldi. - Shu... -
dedi holsizlanib.
- Shoshmang! - Koryagin stakanga yana ,,pepsi“ quydi. 
Jinday... Ikki qultum. - Iching! - dedi qovog‘ini solib.
Bu safar Jumanov o‘midan turmadi.
- Nima, o‘zim oborib berishim kerakmi?
Koryagin bu gapni shunaqa samimiy jahl bilan aytdiki, 
Jumanov ilkis o‘midan turdi. G‘ayritabiiy chaqqonlik bilan 
yaqin keldi. Biroq Koryaginning o‘zi uzatmaguncha stakan­
ga qo‘l cho‘zmadi. Keyin suvni yutoqib ichdi-yu, shisha 
tagida qolgan ,,pepsi“ga iltijoli mo‘ltirab qaradi.
„Yaxshi! Chanqagan odam bir qultum suv ichdimi, battar 
qiynaladi“.
- 0 ‘tiring! - Koryagin uning ikkilanib turganini ko‘rib, 
ammo qatiy ohangda buyurdi. - Stakanni joyiga qo‘ying!
Jumanov ikki ko‘zini shishadan uzmay, tisarilib borib, 
taburetkaga cho‘kdi.
- Majbur qilishdi, deng! Mana bu - boshqa gap! - dedi 
tergovchi deyarli do‘stona ohangda. - Siz bo‘lsa o‘rgatil- 
gan to‘tiqushday bir gapni qaytarasiz. „Tuhmat! Tuhmat!“ 
Axir sizni majbur qilishgan ekan-ku! Shuni awalroq aytish 
kerak edi. Bilamiz, qo‘rqitishgan, direktor bo‘lmasang parti- 
yadan o‘chasan, deyishgan. Keyin obkom pora talab qilgan. 
Sizning ko‘nishdan boshqa chorangiz qolmagan.
Jumanov bir nuqtadan ko‘z uzmay o‘tirardi.
- Tushuning, Jumanov! - dedi tergovchi yana ham xay- 
rixohroq ohangda. - Obkom ustingizdan mag‘zava ag‘da-

---

122