Зюскинд янги аор двлоди — — цгошкёнт

248
Патрик Зюскинд
зувиллади, хўжайиннинг хос хизматкори зина-
лардан юқорига-пастга тушиб-чиқци, ертўлалар-
да омборчининг калитлари шиқирлади, ҳовлида
машъаллар ёқилди, аравакашлар отларни олиб
чиқцилар, бошқалари отхоналардан хачирларни
тортиб чиқардилар, юганладилар, эгарладилар,
югурдилар, юкладилар - шақарга 1746 йилдагидек
йўлида учраган қамма нарсани қириб ташлаётган
босқинчиларнинг австрия-сардин 5фдаси бости-
риб келаяпти ва уй ҳўжайини ваҳимада қочиш-
га тайёрланаяпти деб ўйлаш мумкин эди. Лекин
қечам бундай эмасди! Уй хўжайини хотиржам ва
мағрзф, худци Франция маршалидек, ўз бўлмаси-
даги ёзув столи ортида ўтирар, сутли қақва ичар
ва оёқцан қолаёзган хизматкорларга буйруқ бе-
рарди. Йўл-йўлакай у мэрга ва Биринчи Элчига, ўз
нотариусига, ўз адвокатига, Марселдаги ўз банки-
рига, барон де Буйонга ва турли иш шерикларига
хатлар ёзарди.
Эрталабки соат олтида у хатларни жўнатди ва
режалари учун зарур барча топшириқларни бер-
ди. Қўйнига иккита йўл тўппончасини солди, бе-
лига пул солинган тўқани қистирди ва ёзув столи-
ни қулфлади. Кейин қизини уйғотгани кетди.
Соат саккизда кичик карвон йўлга тушди. Ол-
динда отда Риши борарди, у ўзининг қизил му-
саллас ранг олтин тасмали камзулида, қора пла-
шида ва пат қадалган қора шляпасида савлатли
кўринарди. Ортидан анча одми кийинган қизи
борарди. Бироқ шундай кўз қамаштирадиган гў-
зал эдики, кўчадаги ва деразадан боққан одам-
лар ундан кўзини ололмасди, оломондан эқтиром
тўла оқ-воқлар эшитиларди, эркаклар шляпасини
ечарди, аслида эса қироличадек ўтирган бу қиз
олдида қурмат бажо келтирардилар. Унинг орти-

---