Зюскинд янги аор двлоди — — цгошкёнт

ва кенг очилган бурун катаклари ила қорнидан
кўкрагига, бўйнига, юзлари ва сочлари бўйлаб ва
яна қайта қорнига, пастга сонлари, болдирлари,
Зшинг оппоқ оёқлари бўйлаб юргизди. У қизнинг
ҳидини бошдан оёғигача, бармоқларининг учига-
ча шимиб олди, ҳиднинг қолдиқларини бағбақаси
остидан, киндигидан ва тирсакларининг ораси-
дан йиғиб олди.
Ҳамма нарсани олиб бўлиб ва қиз сўлиб қол-
гач, яна бир муддат унинг ёнида ўзига келиш учун
чўнқайиб ўтирди, зеро у қизга тўйганди. У қизнинг
ҳидидан ҳеч нарсани тўкиб юбормоқчимасди. Ав-
вало у ички таҳлилларини маҳкамлаб беркитиши
керак эди. Кейин у ўрнидан турди ва шамни ўчир-
ди. 9
9
Бу вақтда «Виват!» садолари ва қўшиқлар би-
лан сайил қатнашчилари Сена қўчаси бўйлаб уйга
қайта бошладилар. Гренуй ис олиб қоронғилик-
дан тор кўчага йўл топди, у ердан эса Птиз-Огюс-
тен номли яна бир дарёга олиб борувчи ёнма-ён
кўчага ўтди. Сал кейинроқ одамлар мурдани
кўрдилар. Бақир-чақир бошланди. Машъалалар
ёқилди. Шаҳар қўриқчилари етиб келди. Гренуй
аллақачон нариги қирғоқда эди.
Ушбу кеча унинг кулбаси саройдек, тахтадан
қилинган ётоқ жойи шоҳона ётоқдек туюлди. ТТТу
пайтгача у бутун ҳаёти давомида ҳеч қачон бахт
ҳиссини туймаганди. Гарчи зшга баъзида тзчпунар-

---

«Ифор>
59
сиз қониқиш ҳолатлари таниш бўлса-да. Лекин ҳо-
зир у бахтдан титрарди, ҳузур қилганидан ухлай
олмасди. У гўё қайта туғилганди, йўқ, қайта эмас,
биринчи марта, зеро шу пайтгача ўзи ҳақида узуқ-
юлуқ тасаввурларга эга жонивор каби шунчаки
мавжуд эди. Лекин бугун у ва ниҳоят аслида ким