Зюскинд янги аор двлоди — — цгошкёнт

бунда бири иккинчиси билан қанча хоҳласак ҳам
боғланмасди: сут ва ипак! Қандайдир англаб бўл-
мас ҳид, таърифлаб бўлмас, у ҳеч қаерга сиғмас-
ди, аниқроқ айтганда, у умуман бўлмаслиги керак
эди ва шунга қарамай, энг ажойиб аниқ-равшан-
лиги билан мавжуд эди - Гренуй қўрқувдан ду-
киллаётган юраги билан унинг ортидан эргашди,
чунки ғира-шира фаҳмладики, у ҳидга эргашма-
ди, балки ҳид уни асирга олди ва энди уни илож-
сиз ўзига тортмоқда.
У Сена кўчаси бўйлаб юқорига ҳаракатланди.
Кўчада кимса йўқ эди. Уйлар бўм-бўш ва жим жит
эди. Одамлар дарё томон пастга мушакбозлик-
дан завқланиш учун кетгандилар. Бу ерда унга
на оломоннинг оғир ҳиди, на порох иси халақит
бермасди. Кўча одатдагидек сув, ювинди, кала-
муш ва сабзавот қолдиқлари ҳидига тўла эди. Ле-
кин Гренуйни бу ерга олиб келган ўш а ришта бу-
ларнинг барчаси узра нафис ва аниқ парвоз қи-
ларди. Бир неча қадам нарида тунги осмоннинг
кучсиз ёруғлиги баланд уйларни ютиб юборганди
ва Гренуй қоронғилик ичра йўлида давом этди.
У ҳеч нарсани кўриши керак эмасди. Ҳид уни ўз
ортидан қатъий ишонч ила эргаштириб борарди.

---

«Ифор»
55
Эллик метрдан кейин у ўнгга - Марэ кўчасига
- тош кўчанинг икки четида қарама-қарши туш-
ган уйларга кулоч ёзса етгудай тим қоронғи тор
кўчага бурилди. Ажиб тарзда ҳид бир оз кучайди.
У энди фақат софлашди ва шу туфайли, айнан
шу мусаффолик туфайли янада кучлироқ жози-
ба касб этди. Шуниси аник, эдики, Гренуй иро-
дасига қарши борарди. Бир жойда ҳид уни кес-
кин ўнгга бурди, у худди ҳозир қайсидир уйнинг