Зюскинд янги аор двлоди — — цгошкёнт

дам берида унинг ортида тўхтади. Қиз уни эшит-
масди.
Унинг сочлари малларанг эди, енгсиз кулранг
қўйлаги унинг жудаям оппоқ елкаларини ва ке-
силган 
ғайнолулардан 
сарғайган 
қўлларини
яланғочлаган эди. Гренуй қиз унинг устида эги-
либ, унинг энди умуман аралашмаларсиз, пешо-
наси, сочларидан, кўйлаги ўймасидан кўтарила-
ётган ва унга худди тоза шамолдек қуйилаётган
ҳидини ҳидлаб турарди. У ҳали ҳеч қачон бундай
лаззат туймаганди. Лекин қиз совуқлик сезди.
У Гренуйни қўрмади. Лекин беихтиёр қўрқув,
ажиб қалтираш ҳис этди, худди уни бирдан уну-
тилган, аллақачон йўқолган қўркув қамраб ол-
гандек бўлди. Унга ҳудди ортида совуқ елвизак
бордай, гўё кимдир эшикни улкан ертўлага ланг
очиқ қолдиргандай туюлди. У ошпичоқни қўйиб,
қўлларини кўксида чалиштирди ва ўгирилди.
Қиз уни кўриши билан даҳшатдан шундай қо-
тиб қолдики, Гренуйга қўллари билан бўйнини қи-
сиб олишга бемалол вақт етарли эди. Қиз қичқир-
мади ҳам, қимирламади ҳам, ҳатто ҳимояланиш-
га ҳам ҳаракат қилмади. У бўлса қизга қарамади
ҳам. У қизнинг на нафис сепкилли юзини, на ол
дудоғини, на катта-катта оч-яшил кўзларини
кўрарди, негаки бўғаётганда Гренуйнинг кўзлари
маҳкам юмилганди ва у бир нарсадан - қизнйнг
муаттар бўйидан бир томчисини бўлса-да йўқо-
тишдан қўрқарди.

---

58
Патрик Зюскинд
Қиз ўлгач, уни ерга, ғайнолу данаклари ора-
сига кўйди, кўйлагини юлиб олди ва муаттар
ҳид оқими уни ўз ифори билан савалаётган сел-
га айланди. У юзини қизнинг терисига теккизди