Зюскинд янги аор двлоди — — цгошкёнт

«Ифор>
285
шафқат ҳис қилган бўлса, энди хоҳишга айланди,
кимки ҳайрат ва қизиқиш ҳис қилган бўлса, ж а-
завага тушди. Ҳаворанг курткали одам барчанинг
олдида улар фақат тасаввур қила оладиган энг
гўзал, энг ёқимтой ва энг мукаммал мавжудот-
дек турарди; роҳибаларга у тирилган Нажоткор
бўлиб туюлди, шайтон малайларига - ёрқин зул-
мат князи, ўқимишли одамларга - Олий Мавжу-
дот, қизларга - эртакдаги шаҳзода, эркакларга
- ўзларининг идеал образи бўлиб туюлди. Ҳамма
ўзини ҳудди у уларнинг энг сезгир нуқталарини
топган ва пайпаслагандек ҳис қилди, тўғри улар-
нинг шаҳвоний марказларига таъсир қилди. Гўё
бу одамда юз минг кўринмас қўл бор эди ва гўё
уни ўраб турган ўн минг одамнинг ҳар бирининг
жинсий аъзосига қўлини чўзган ва уни айнан шу
усул билан эркаладики, эркакми-аёлми, ҳар бир
киши ўзининг энг яширин хаёлотида ўзича буни
ҳамма нарсадан қўпроқ истаганди.
Натижада даврнинг энг жирканч қотилининг
режалаштирилган қатли буюк ёввойи эҳтирос
тантанасига айландики, буни жаҳон Исонинг
туғилишидан бери икки аср ичида энди кўрган-
ди: ахлоқли аёллар кўйлакларини йиртдилар,
жазавадаги қийқириқлар билан кўкракларини
яланғочладилар, этакларини юқори кўтариб ерга
юмаладилар.
Эркаклар аҳмоқона боқишлар билан, қоқи-
либ-сурилиб, ш аҳват оғушида эриган тана май-
донида адашдилар, титроқ қўллари билан иштон-
ларидан чидаб бўлмас титроқдан тош каби бўл-
ган олатларини чиқардилар, хириллаш ила тўғри
келган жойга йиқилдилар, энг ақлга сиғмас ҳолат
ва бирликда қўшилдилар: чол бокира қиз билан,
мардикор адвокатнинг рафиқаси билан, шогирд

---