Зюскинд янги аор двлоди — — цгошкёнт

бўй турарди, зероки, Париж Франциянинг энг
катта шаҳри эди. Парижнинг ўзида эса О-Фер
ва Ферронри қўчаларининг ўртасида Бегуноҳлар
қабристони деб аталмиш шундай жой бор эдики,
ундан дўзахий бадбўй ҳид анқирди. Бу ерга 800
йилдан бери Отель-Дьё ва яқин ўртадаги диндор-
лар жамоаси бўлган марҳумлар қўйиларди, 800
йилдан бери бу ерга араваларда ўнлаб мурдалар-
ни келтирардилар ва узун чуқурларга ағдарарди-
лар, 800 йилдан бери уларни оилавий сағана ва
умумий қабрларга қават-қават қилиб, суягини су-
якка қилиб тахлардилар.
Фақат кейинроқ, Француз инқилоби арафаси-
дагина қабрлардан баъзилари хавф солар дара-
жада бузилгандан сўнг ва бадбўйга тўла қабрис-
тон яқинидаги аҳолини норозиликка, шу билан
бирга ҳақиқий кўзғолонларга чорлагандан сўнг-

---

12
Патрик Зюскинд
гина қабристон ва ниҳоят беркитидци ва бузиб
ташланди, миллионлаб суяк ва бошчаноқлар
Монмартр ер ости йўлагига ташланди, бунинг ўр-
нида эса бозор қурилди. Ва мана шу ерда, бутун
қиролликнинг энг қўланса жойида, 1738 йилнинг
17 июлида Ж ан-Батист Гренуй оламда бино бўл-
ди. Бу йилнинг энг жазирама кунларидан бири-
да содир бўлди. Қайноқ ҳарорат чириган тарвуз
ва куйдирилган шох иси билан анқувчи айниган
бадбўй ҳидни қўшни торқўчаларга ҳайдаб қаб-
ристон узра қўрғошиндай қуйилиб ётарди. Гре-
нуйнинг онаси тўлғоқ бошланганда О-Фер кўча-
сидаги балиқ дўкони ёнида турар ва ҳозиргина
пақирдан олган оқбалиқларни тозаларди. Балиқ
эрталаб Сенадан тутилганига қарамай, аллақачон
шундай ҳидланган эдики, унинг иси мурдалар-