«qimmat» deb tarjima qilinishi ham bejiz emas edi. Qimmat – bu ko’p
jihatidan sub’ektiv kategoriya. Shunga muvofiq, avstriya maktabi
ta’limotiga ko’ra, qiymat (qimmat) hech qachon buyumga xos bo’lgan
ob’ektiv xususiyat bo’lishi mumkin emas. Faqat xaridor ko’z o’ngida
qimmatli bo’lgan narsalargina qimmatga ega. Xaridorning sub’ek-tiv
bahosi yaratilgan buyumga qiymat xossasini beradi. Demak, qiymat
faqat bozorda yuzaga keladi, undan tashqarida amal qilmaydi.
5
Odamlar tomonidan turli moddiy va ma’naviy boylik va xiz-
matlarning qimmatiga baho berilishi, bu ularni ishlab chiqarishga
ijtimoiy zaruriy mehnat sarflangani uchun emas, balki bu buyum-larning
foydalilikka ega bo’lgani sababidandir. Odamlar foyda-lilikka ehtiyoj
sezganligi uchun ham u yoki bu tovarni ishalab chiqarishga mehnat
sarflarini amalga oshiradilar. U yoki bu mehnat sarflarining ijtimoiy
zaruriyligini kim yoki nima aniqlab beradi. Oddiy qilib bozor desak – bu
to’g’ri, lekin u juda umumiy tushuncha, shuning uchun etarli emas.
Me’yorli foydalilik nazariyasi tarafdorlari fikri bo’yicha, faqat tovarning
foydali-ligi mehnat sarflariga ijtimoiy zaruriylik xarakterini beri-shi
mumkin. Me’yorli foydalilik nazariyasi namoyandalari, qim-matni
foydalilikdan keltirib chiqarar ekan, foydalilikni ikki turga bo’lib
ko’rsatishni zarur deb hisoblaydilar.
Birinchisi tovarlarning (don, olmos, neft) o’z xususiyatiga ko’ra –
umumiy foydaliligi. Ikkinchisi iste’molchi ehtiyoj sezadigan tovarning
konkret foydaliligi. Konkret foydalilik doimo bir xil bo’lavermaydi, u
har xil baholanadi. Bu erdagi farq unga bo’lgan yondashuvda. Agar u
yoki bu buyumlarni erkin va xoh-lagancha olish mumkin bo’lsa, unda
ularning foydaliligi, chek-langan miqdordagi bunday buyumlarning
foydaliligichalik baho-lanmaydi («Smitcha ziddiyat»ni yana bir bor
eslang).
Buyumning umumiy (yalpi) foydaliligi bilan konkret (me’yor-li)
foydaliligi o’rtasidagi farq iste’molchilar xatti-harakatini tahlil qilish
uchun zarur.
Me’yorli foydalilik muammosini tushunish uchun marjina-listlar
ko’rsatib bergan o’rmonda yashovchi qariya-darvish qo’lidagi besh qop
donni misol qilib olamiz. Qariya uchun ularning ahamiyati qanday?
Birinchi qopdagi don ochdan o’lmaslik uchun kerak, ikkin-chisi oziq-
ovqat sifatini yaxshilash uchun ishlatiladi, uchinchisi - uy parrandalarini
boqish uchun, to’rtinchisi - pivo tayyorlash uchun, beshinchisi esa
vaqtxushlik (to’ti qushlarga ovqat berish) uchun ishlatiladi. Barcha
qoplar bir xil qimmatga ega. Ammo lekin ularni qariya uchun foydaliligi
pasayib borish tartibida joy-lashtirsak, unda birinchi qopdagi bug’doy
eng yuqori qimmatga ega: u qariyaning hayot kechirishi uchun zarur.
Qariya uchun oxirgi, to’tiqushlarni boqish uchun mo’ljallangan qop eng
kam qimmatga ega. Agar unga ayirboshlash taklif qilinsa (aytaylik, bir
qop don boltaga) u aynan shu beshinchi qopning foydaliligiga qarab ish
tutadi.
Shunday qilib, iste’mol qilinadigan tovar (don) ning miq-dori
6
ko’payib borishi bilan uning oxirgi, me’yorli foydaliligi pasayib boradi
(me’yorli foydalilikning pasayish qonuni). Mazkur tovar miqdorining
ko’payib borishi bilan me’yorli foy-dalilikning (TU) pasayib borishini
quyidagi grafik ko’rinishida aks ettirish mumkin (1-rasm).
Do'stlaringiz bilan baham: |