Yangiasr avlopi

0 ‘N UCHINCHI BOB

Jazirama  yoz  kunlari  Siti-Xoll-parkda  to‘p- 

lanishadigan sergap ishchi faollar va faylasuflar 

to‘garagi,  ittifoqo,  Martinni  buyuk  bir  kashfi- 

yot  sari yolladi.  Martin  park orqali kutubxona- 

ga  ketayotib,  oyda  bir-ikki  marta velosipedidan 

tushib,  munozaraga  quloq  solar,  har  safar  bu 

yerdan  zo‘rg‘a jo‘nab  ketardi.  Bu  munozaralar- 

ning umumiy ruhi mister Morznikida, ovqat pay- 

tida boladigan mubohasalarga aslo o‘xshamasdi. 

Bahslashuvchilar nufuzli ham, mo'tabar kishilar 

ham emas edilar.  Ular qizishib,  bir-birlariga xu- 

nuk  laqablar  qotyishar,  bir-birlarini  haqorat  qi- 

lishar  va  achchiq  ta’nalar  bilan  gap  qotishardi. 

Mojaro ikki marta mushtlashishgacha borib yet- 

di.  Shunday bolsa ham,  Martin nima sababdan 

bunday  qilayotganini  o‘zi  mulohaza  ham  qilib 

o'tirmay,  bu  munozaralaming  hammasida  qan- 

daydir jon bor deb his qilardi, bu bahslar mister 

Morzning xotirjam va vazmin aqidaparastligidan

qoVish-

---

158

Jek  London

-----------------

ko‘ra unga kuchliroq ta’sir etardi. Nazarida, ingliz 

tilini  ayamay buzib  talaffuz etuvchi,  telba kishi- 

lar  singari  hadeb  qollarini  paxsa  qilib  gapiruv- 

chi va o‘z raqiblariga vahshiyona hujum qiluvchi 

bu  odamlar,  mister  Morz va uning  do‘sti mister 

Betlerga nisbatan ming karra jonliroq tuyulardi.

Parkdagi yig'inda Martin bir necha marta Ger- 

bert  Spenserning  nomini  eshitdi,  lekin  kunlar- 

ning  birida  u  yerda  o‘sha  Spenserning  shogirdi 

va  muxlisi  paydo  bolib  qoldi;  bu  -   ich  ko^lagi 

yo'qligini  yashirish  uchun  yirtiq  kamzulining 

tugmalarini qadab olgan faqir bir sayoq kishi edi. 

Keti uzilmay chekilayotgan papiroslaming quyuq 

tutuni orasida tamakilarini tinmay chaynab tuf- 

layotganlaming  katta  jangi  boshlandi,  ammo 

sayoq yigit  hamma zarbalarga,  hattoki  qiziqqon 

ishchilardan  biri  istehzo  bilan:  «Nimaligini  bilib 

bolmaydigan  narsadan  boshqa  xudo  yo‘q,  Ger- 

bert  Spenser  esa  uning  yerdagi  payg'ambari!»

-   deb  qichqirganda  ham,  har  qanday  hujumni 

chaqqonlik bilan rad qilib turdi. Martin munoza- 

raning nima to‘g‘rida borayotganiga hech tushu- 

na olmadi, ammo Gerbert Spenserning kimligiga 

qiziqib qoldi,  shuning uchun ham, kutubxonaga 

borib, «Asosiy manshalar» kitobini so'radi, chun- 

ki  sayoq  yigit  munozara  qizigan  paytda  Spen­

serning shu asarini ko‘p tilga olgan edi.