Martin Iden
177
vertga solingan, ilova qilib yuborilgan
shu konvertga yopishtirilgan bolardi. Ehtimolki,
hech qanday muharrir yo'qdir, balki uning o'rni-
da qolyozmani bir konvertdan olib, ikkinchisi-
ga soluvchi va konvert ustiga marka yopishti-
ruvchi mohirona tuzilgan mexanizm bordir. Bu
mexanizm pul tashlasang, «Ик» etib saqich yoki
bir bolak shokolad chiqarib beradigan avtomatni
eslatardi. Tangani uning bir teshigiga tushirsang,
saqich olasan, boshqasiga tushirsang, shokolad
olasan. Bu o‘rinda ham vaziyat aynan shu ho-
latda edi. Mexanizmning bir tuynugidan gonorar
cheki otilib chiqar, ikkinchisidan esa qolyozma
ni rad etuvchi maktub chiqardi. Ammo shu payt-
gacha Martin nuqul ikkinchi tuynukka to‘g‘ri ke-
layotgan edi.
Mash’um maktublar muharrirni mashinaga
yanada ko‘proq obcshatardi. Bu faqat yozuvchi-
ning va asarning nomi qoyilgan bosma standart
blankalar edi. Martin bu blankalardan yuzta-
chasini oldi - har bir qolyozmasiga taxminan
o'ntadan to‘g‘ri kelardi. Agar u shaxsan o‘ziga
murojaat etib qol bilan yozilgan bir satrgina jon-
li xat olsa edi, o‘zini benihoya baxtiyor his qil-
gan bolardi. Lekin bironta ham muharrir o‘zi-
ning jonli odam ekanligini isbotlamasdi. Shunga
ko‘ra, dunyoda bironta ham jonli muharrir yo‘q,
faqat yaxshilab moylangan va yaxshi ishlaydigan
avtomatlar bor, degan xulosaga kelishdan bosh
qa iloj qolmadi.
Martin tabiatan chidamli, matonatli kurashchi
edi, shuning uchun bu toshyurak mashinaiarni
uzoq yillar davomida ta’min etishga bardosh bera
marka esa
178
Jek London
. Lekin joni ko‘p ketib holdan toygan edi,
shunga ko‘ra, kurash natijasini yillar emas, bal-
ki haftalar hal etishi kerak edi. Har hafta tolana-
digan ijara haqi uni halokatga yaqinlashtirar,
pochta xarajatlari esa o‘sha mash’um daqiqam
yaqinlashtirishga yordam berardi. U endi kitob
sotib ololmasdi, shu sababli falokatni orqaga
surish maqsadida mayda-chuyda xarajatlami
kamaytirib, pulini tejab sarf qilmoqchi boldi; le
kin Martin rejali bola olmasdi, bir kun u opasi
Meriyenga ko^lak olish uchun besh dollar sovg‘a
qilib, jang oqibatini bir haftaga beri surdi.
Martin zulmat qo‘ynida jang qilar, uning na
maslahat beradigan, na dalda beradigan
odami
bor edi; go*yo atrofidagi kishilaming hammasi
o'zaro kelishib olib, uning matonatini sindirishga
urinayotganga o'xshardi. Hattoki Gertruda ham
unga qovoq solib qaraydigan bolib qoldi; awaliga
u Martinning bolalar sho'xligiga o'xshab tuyul-
gan ishlanga mehribon opa sifatida beparvo qa-
ragan edi; lekin keyin yana mehribon opa sifatida
bezovta bola boshladi. Bolalik sho'xligi endi unga
jinnilikka aylanib ketayotgandek tuyuldi. Martin
opasining tashvish bilan qarayotganini payqar,
mister Xigginbotamning betakalluf va hayosiz
istehzolandan ko'ra, opasining shu qarashlari-
dan ko'proq iztirob chekardi. U o'ziga ishonardi,
ammo yolglz edi. Hattoki Ruf ham uning ishon-
chiga sherik emasdi. U Martinning faqat mus-
taqil tahsil olish yoli bilan shug\illanishini istar-
di, uning adabiyotga ishtiyoqini ochiqdan-ochiq
hech qoralamasa ham, ayni vaqtda hech qachon
Do'stlaringiz bilan baham: