Urug’li mevalardan kompot ishlab chiqarish texnologiyasi

Mavzu:Urug’li mevalardan kompot ishlab chiqarish texnologiyasi.

Ⅰ.Kirish
Ⅱ.Asosiy Qism

2.1 Kompot ishlab chiqarish uchun mo’ljallangan xom – ashyolar
2.2 Kompot ishlab chiqarishda xom – ashyoni qayta ishlashga tayyorlash
2.3 Kompot assortilari tayyorlash texnologiyasi
Ⅲ.Xulosa
Ⅳ.Foydalanilgan adabiyotlar
Ⅴ.Mundarija
Ⅵ.Ilova

Kompot – meva yoki rezavor meva, yoxud qiyomda qaynatilgan meva, hamda quritilgan meva yoki rezavor meva, yoxud konservalangan mevalardan tayyorlangan desert ichimlik.
Uzvar – quritilgan mevalardan tayyorlangan durdani qaynatmasdan, faqatgina qaynashgacha
qizdirilib so’ngra sovutilgan ichimlik.
Konservalangan kompot – uzoq muddat saqlash uchun sterilizatsiyalangan mevalardan
tayyorlangan desertli ichimlik. Kompotlar meva yoki rezavorlarning qand siropidagi konservasi. Ulardan desert sifatida
foydalaniladi.
Ishlab chiqarishning nisbatan qisqa texnologik jarayoni, unda yuqori temperatura ishlatilmasligi,
xom ashyo tarkibidagi tabiiy maza, rang va hidni saqlanib qolish imkoniyatini beradi. Sirop meva va
rezavorlarga konservalash ta’sirini ko’rsatmasa ham ularning tabiiy ta’mini yaxshilaydi, yaqqol
ko’rsatadi va mahsulotning ozuqaviy qimmatini oshiradi.
Meva va sabzavot qandsiz ham suv quyib konservalanadi. Bunday konservalar pazandalik
mahsulotlari uchun YaTM hisoblanadi. Qand iste’mol qilish mumkin bo’lmagan xo’randalar uchun
(diabet kasalligi borlar) qand saxarin va polispirtlar (sorbit, ksilit) bilan almashtiriladi.
Kompotlarning quyidagi turlari mavjud: meva ustidan meva sharbati quyilgan kompot, sharobga
solingan meva, qisman suvsizlantirilgan mevadan tayyorlangan kontsentrlangan kompot.
Kompot sifati birinchi navbatda xom ashyoning sifatiga va texnologik jarayonning olib borilishiga
bog’liq.Kompotlar asosan bir assortimentdagi xom ashyodan, nisbatan kamroq mevalar aralashmasidan tayyorlanadi.
17.2.Kompot ishlab chiqarish uchun ishlatiladigan meva va rezavorlar
Kompot xom ashyosi sifatida danak va urug’li meva, rezavorlardan foydalaniladi, ammo xonakilashtirilgan va yovvoyi o’suvchi meva va rezavorlar ishlatilishi mumkin. Konservalash uchun yuqori organoleptik xususiyatlar, chiroyli tashqi ko’rinishga ega bo’lgan, issiqlik bilan ishlov berilganda titilib ketmaydigan va o’z rangini yo’qotmaydigan xom ashyo ishlatiladi. Meva yangi, sog’lom, qishloq xo’jaligi zararkunandalari buzmagan, mexanik zarar ko’rmagan va boshqa defektlarsiz bo’lishi kerak.
Danakli meva, tsitruslar (mandarin, kinkan), feyxoa uchun mevaning minimal ruxsat etilgan o’lchami me’yorlangan, rezavorlar uchun (ertut, krijovnik, qora qorag’at) uning massasi me’yorlangan. Konservalangan meva va sabzavot uchun asosiy talablar 1-jadvalda keltirilgan.
Kompotlar uchun texnik yoki iste’mol qilish uchun xos pishiqlik darajasiga yaqin kelgan meva va sabzavot ishlatiladi. Ularning o’lchami ushbu navdagi mevaning odatdagi o’lchamiga mos kelganida rang, maza va hidi mos kelishi kerak. Olcha va gilos daraxtda pishishi kerak, chunki mevaning ta’mi u iste’mol darasidagi pishiqlikka yetganida rivojlanadi.
Behi va nokning ayrim navlari to’qimalarida yog’ochga aylangan tosh hujayralar mavjud. Meva pishganda bu hujayralardagi lignin yo’qoladi, ularning dag’alligi kamayadi va mevaning eti yanada shirali
bo’ladi. SHuning uchun behi biologik nuqtai nazardan pishiqlik darajasiga yetgandagina u konservalanadi. Behining aksariyat navlari kech kuz yoki qishki bo’ladi, ularning mevasi daraxtda pishmaydi, pishmagan holda terib olinadi, saqlash jarayonida esa me’yoriy pishiqlik darajasiga yetadi