Turakulov e

V.A.Slastenin ijodiy individualizmni ro’yobga chiқarishning asosiy vazifalarini қuyidagicha belgilaydi:

• 
  ijtimoiy moҳiyat kasb etgan madaniyatni boyitish;
  
• 
  pedagogik jarayon va shaxs bilimlarini yangilab turish;
  
• 
  samarali va aҳamiyatli meyorlarni belgilaydigan yangi texnologiyalarni topish;
  
• 
  shaxsning o’z taқdirini o’zi belgilash va o’zini o’zi namoyon қila olishi asosida o’z rivojlanishini ta ‘minlash;
  

Shu tariқa o’қituvchining ijodiy individualligini shakllantirish shaxs rivojlanishi va yangilanishining dinamik innovastion jarayoni sifatida tushuniladi.
Ijodiy individuallikni xarakterlaydigan samarali o’z-o’zini anglash қuyidagilarni қamrab oladi: o’zini boshқalarga қiyos қilish asosida o’z shaxsining betakror ekanligini anglay olishi; o’zi to’ғrisidagi kreativ ko’rinishlar va tasawurlari to’plami; individual kreativ o’ziga xosliklaming bir butunligi va uyғunligi , ichki birligi; shaxsning o’z rivқilanishidagi dinamiklik va doimiylik jarayoni va uning ijodkor sifatida shakllanishi; shaxs o’zini namoyon қila olishi va o’zining muayyan ishlarni amalga oshirishga ҳozir turganligi; ijodkor sifatida o’zini baxshida қila olishi va shaxsiy ҳamda ijtimoiy vaziyatlarda o’zining o’rnini anglay olishi (V.A.Slastenin).
Innovastion faoliyat tuzilmasi taҳlilida akmeologik yondashuv o’қituvchining kasbiy maҳorati cho’ққilariga erishuvida uning shaxsi rivojlanish қonuniyatlarini ochish imkonini beradi.
O’қituvchi innovastion faoliyatining eng muҳim tavsifi kreativlikdir.
Kreativlik termini angliya-amerika psixologiyasida 60-yillarda paydo bo’ldi. U individning yangi tushuncha yaratishi va yangi ko’nikmalar ҳosil қilish қobiliyati, xislatini bildiradi.
J.Gilford kreativlikni tavsifiaydigan қator individual қobiliyatlarni ko’rsatadi:

• 
  fikrning ravonligi;
  
• 
  fikrni maқsadga muvofiқ yo’llay olishi;
  
• 
  o’ziga xoslik (originallik);
  
• 
  қiziқuvchanlik;
  
• 
  farazlar yaratish қobiliyati;
  
• 
  xayol қila olish, fantastlik (fantaziya.)
  

M.N.Gnatko kreativlikni kishining ijodiy imkoniyati, sostial — ijodiy faollikni namoyon қila olish қobiliyati bilan shartlangan kishi individlarining қandaydir maxsus xislati deb қaraydi.
Ijod tushunchasini belgilashda u jarayon — natija tavsifidan, kreativlikni belgilashda esa subekt — shartlilik tavsifidan foydalanadi.
Ijod mezonlari, uning psixologik mexanizmlari, ijodiy tafakkurning rivojlanish texnikasi V.A.Kan-Kalik, Ya.A.Ponomarev, S.Yu.Stepanov, T.V.Frolov va boshқalarning ishlarida tadқiқ etilgan.
D.B. Bogoyavlenskaya ishlarida ijod taҳlili birliklari belgilab berilgan. Bunday birlik sifatida muallif intellektual faollikni ko’rsatadi ҳamda uning uchta bosқichini ajratadi:

• 
  Shaxsning bu bosқichiga, unga tashқaridan berilgan vazifalarni tashabbussiz қabul қilish xarakterlidir;
  
• 
  intellektual faollikning evristik bosқichi. Bu bosқichda o’z faoliyati tarkibi va tuzilmasini taҳlil қilish davom etadi, yangilik ochish oқilona ҳal қilishga imkoniyat beradigan ayrim vazifalar қiyoslanaai;
  
• 
  intellektual faollikning kreativ bosқichi. Bu bosқichda қo’lga kiritilgan empirik қonunlar kelgusi tadқiқotlar uchun maқsad bo’lib қoladi.
  

Raғbatlantiruvchi, samarali va evristik bosқichga қoloқ (ekstensiv) aқliy faoliyat, kreativ bosқichga intellektual faoliyat xosdir.
N.M. Gnatko kreativlik mexanizmlarini қuyidagi bo’limlarga bo’lib o’rganishni taklif etadi:

• 
  potensial kreativlik;
  
• 
  faoliyatdagi kreativlik.