. AH.213 da: yïlan. Hozirgi o‘zb.: ïlan.
AH.216: yïraq. Hozirgi o‘zb.: yïraq~ïraq.
İB.19 da: ut-. Hozirgi o‘zb.: yut-, yutuq.
KN.74 da: igit. Hozirgi o‘zb.: yigit.
So‘z ichida undoshlarning tushishi:
ğ, g ning tushishi. Qadimgi turk.: qulğaq, MK.I.364 da: qulqaq~qulxaq~qulaq, KN.73 da: qulağ. Hozirgi o‘zb.: qulaq. Qadimgi turk.: kergäk, hozirgi o‘zb.: keräk; ST.V.49.7 da: ešgäk, hozirgi o‘zb.: ešäk.
So‘z oxirida undoshlarning tushish hodisasi. “Kitob-i tarjumon-i turkiy”da: qapu – eshik, tamu – jahannam, qutlu – baxtli, issi – issiq, köprü – ko‘prik, tiri – tirik, ölü – o‘lik, süčü – shirin. Ko‘k turk bitiglarida bu so‘zlar qapïğ, tamuğ, isig, tirig, ölüg, süčig shakllarida qo‘llangan.
Taf.326 da: uluğ~ulu . Hozirgi o‘zb.: uluğ.
Taf.199 da: qapuğ~qapu. Hozirgi turk.: qapï – eshik.