Toshkent «Adolat» 2018 davlat va huquq nazariyasi

konstitutsiyaviy (davlat) 

huquq sohasi egallaydi. Bu huquq tarmog‘i davlatga oid eng muhim, asosiy 

munosabatlarni tartibga soladi va shu bois uning normalarida boshqa huquq 

sohalari uchun negiz – poydevor bo‘ladigan qoidalar mustahkamlangan. 

Uning asosiy normalari O‘zbekiston Respublikasining Konstitutsiyasi konsti-

tutsiyaviy qonunlar va boshqa qonunchilik hujjatlarida mustahkamlangan. 

Konstitutsiyaviy huquq normalari O‘zbekistonning konstitutsiyaviy tuzumi 

asoslarini, shaxsning huquqiy holati, davlat hokimiyatining oliy va mahalliy 

organlari, fuqarolarning o‘zini o‘zi boshqarish organlari faoliyati asoslarini va 

davlat tuzilishiga oid boshqa masalalarni mustahkamlaydi. Davlat tuzumiga 

oid munosabatlar bevosita konstitutsiyaviy huquqning obyekti hisoblanadi. Bu 

huquq tarmog‘i usulining mazmuni – ta’sis etish, mustahkamlashdan iborat-

dir. Ta’kidlash joizki, mazkur huquq normalari, asosan, gipoteza va dispozitsi-

yadan iborat tuzilmaga ega bo‘lib, ularda aniq sanksiya mustahkamlanmagan. 

Ayni paytda, Konstitutsiyaning ba’zi normalari to‘g‘ridan to‘g‘ri amal qilishi, 

qo‘llanishi mumkin.

Ma’muriy huquq konstitutsiyaviy huquq bilan mustahkam bog‘liq 

bo‘lgan huquq tarmog‘i hisoblanadi va u ijro etuvchi hokimiyatni amalga 

oshirishda vujudga keladigan boshqaruv munosabatlarini tartibga soladi. Bu 

huquq tarmog‘i normalari davlat organlari, jamoat birlashmalari va mansabdor 

shaxslarning boshqaruv, ijro etish hamda farmoyish berish bilan bog‘liq faoli-

yatini tartibga soladi. Boshqaruv, ijro etish va farmoyish berish funksiyasini