Төлепберген қайыпбергенов қарақалпақ ДӘстаны

«АҲИДНАМА»
1
Бен төбән исимләнмиш аҳид әтемен, өзимниң дийним илә- 
қураны шәрийфи алдунда, бәрче меним руғым бирлә, қолум 
1
Аҳиднама
— ант текстлери С. Камаловтың XVIII әсирдеги қарақалпақ-русс 
қатнасықлары» (1966-ж, Нөкис, «Қарақалпақстан» баспасы) китабынан алынды.
10. Т. Қайыпбергенов

---

146
астундағы өзумның кишиләрум, илә шуның учунга ким, малум 
қылунғанлық бойынча ол шәўкәтли ўә кудрәтли жумләйе 
рәўшанрақ мәрҳемәтлу улуг падшаҳымыз империатрица Ели-
завета Петровна ҳәзретләрүндин мислән, меним ҳақийқат 
падшаҳымға ким жумлә, халайықларға әшкар этулгандур, ош бу 
мыңда йуздэ илли бешинчи йылда жәдди йулдызының йединчи 
күнинде бийук малумлық йазуўы илә қайым болыўғандур ҳәм 
малум қылынғандур...»
— Дурыс, ҳәммеси де бир үлгиде жазылған екен, — деди 
Гладышев ақырын тыңлаўға асыққандай. Оған Мансур дилмаш 
бир нәрселерди орысшалап түсиндирди. Соң Гладышев және бир 
нәрселер айтты. Маман олардың ҳәмме гәпине қулақ салып отырды. 
Гладышевке оқылған аҳиднама Ғайып ханның атынан таярланғаны 
ескертилген еди. Сонлықтан, ханның кеўлине келип жүре ме деп, 
Гладышев дилмашынан аҳиднаманың ақырғы жағын даўыслап 
оқыўды өтинди. Мансур дилмаш ҳәр бир гәпти сәдде-сәдде қылып 
оқыўға, тыңлаўшының барлық дыққатын өзине аўдарыўға шебер 
еди. Гәп бөлинип қалғаны ушын Ғайып хан өкпелемеди ме екен 
деген ой менен, соңғы қатарларын жүдә бабына түсирип оқыды.
«...Ошбу антта төбән қарақалфақ йуртының деңиз әлиниң 
мен Ғайыпхан Әшим хан уғлы бәрчә меним руғым бирлә ҳәм 
қолым астындағы кишилерим илә ант ичтим ҳәм қуран 
шәрийфни офтум ҳәм инанмак учун мен Ғайып хан бәрча