Төлепберген қайыпбергенов қарақалпақ ДӘстаны

«... Әбүлмузаффар ўәл мансур саййиди дәўлетли ақ пат-
шаға Елизавета Петровна рәҳимлик ҳәрекетлериңизге дүўайы 

---

152
сәлем бәнделик арыз қылдук. Сөз ол ким төменги қарақалпақ 
йурты төрт сан теңиз әли барчасы ақ фатшаға баш салдук. 
Алар бизге Митрий төреләрни, Мансур ҳафызну бизге әлчи 
қылыб ийберген әкан. Аларның йарлығын өзгә қылмай, аларға 
бош қойдуқ, аларның сөзин өзгә қылмадук, әл болдук. Араға әлчи 
салыб қарындаш болалы. Қарындаш болмақның нышаны Митрий 
төрәни, Мансур ҳафызны әкәўин бизге ийберсе әл болғанымыз 
турур. Андын соң араға сәўдегер йурсунләр, аларының элига 
элмиз, жаўыға жаўмыз. Аларның дәўлаты турур төртсан 
қарақалфақ әл булдук әл болмақның нышаны бизиң қолымызда 
турған орысны аларға ийбәрдук, ол да алар ның дәўлети турур...
Тыңлаўшылар бири-бириниң еситиўине кесент келтирип алмаў 
ушын өзлеринше «паҳ-паҳ!» десип, бас шайқасты. Ара-арасында 
сыбырлылар да еситилип турыпты:
«Маман дана екен», «...Ким жаманлық қылса көзи шықсын!», 
«Мойны омыртқасы үзилсин!», «Маман елдиң әзелги досын 
таптырды...», «Қалай табыўды билди...», «...Әке жолын қуўды, 
лекин өткерди...» «...Орыслар көкирегимизге найза өткермес қалқан, 
жаўырынымызды оққа тестирмес тас жаўырынша...» «...Балаңды 
жылатпайды...» «...Мың жасасын, Маман...» «Илая жолы болсын. 
Аман қайтсын!...»
Бәҳәрдиң жипек самалы тыңлаўшылардың бул гәплерин үйден-
үйге, шийден-шийге, адамнан-адамға, жайлаўдан-жайлаўға әкетип 
турды.
... тарийх мың йуз эллик алты йылда Мухәррәм айының он 
токузынчи күни битилди. Жаңакент шәхри қашында.
Ошбу хатгә инанлық учун мөхир салдук: әўўел Ғайып хан,