Tayanch tushunchalar Chig‘atoy gurungi

1929-yilning 10-avgustida O‘zbekiston Xalq Maorifi Komissarligi kollegiyasining

yig‘ilishi bo‘lib, unda may oyida bo‘lib o‘tgan til-imlo konferentsiyasi tavsiya qilgan yangi imlo

qoidalari tasdiqlanadi.3 «qoidalar» 29 moddadan iborat bo‘lib, ularda singarmonizmli sheva

xususiyatlarini yozuvda ifodalashga ko‘proq o‘rin beriladi. Yozuvning ayni shu jihati

jamoatchilikda e`tiroz tug‘diradi, bu e`tiroz 1933-yida o‘zbek orfografiyasi qoidalarining yangi

loyihasi yaratilishiga olib keladi.4

1934-yilning yanvar oyida Toshkentda O‘zbek orfografiyasining yangi loyihasi

muhokamalarini yakunlash maqsadida birinchi Respublika qurultoyi o‘tkaziladi, unda alifbodan

3ta harf (o,u,`) chiqariladi, natijada «o» – «o», «u»-»u», «i» – «`» juftliklari ornida «o», «u» va

«i» harflarining o‘zini qo‘llash qoidalashtiriladi, biroq bu bilan alifbo va imlodagi

qiyinchiliklarga to‘la barham berilmaydi, «a» bilan «e» harflarining qo‘llanishidagi

noizchilliklar, «-ga» va «-o a», «-gan» va «-o an», «-gac» va «-o ac», «-lik» va «-liq» ... kabi

ko‘p va-riantlilikning yozuvda saqlanganligi jonli til bilan imlo o‘rtasida jiddiy tavofutlarni

yuzaga keltiradi, izchil va barqaror savodxonlikni ta`minlash ishiga halaqit beradi.