Sine ira et studio

H12 (5) – PLINIUS Epistulae 10.96 (4-6) > EP. 10.96 (p.146, rr. 8 – 12); B. Procedure bij een anonieme aanklacht (3)

Alii^680 ab indice nominati^681 esse se Christianos dixerunt et mox negaverunt^682; ^se Christianos fuisse quidem, sed ^se desisse^683, 10 quidam ante triennium, quidam^684 ante plures annos, non nemo^685 etiam ante viginti^686 ^annos. ^687 quoque omnes et imaginem tuam deorumque simulacra venerati sunt^688 et Christo male dixerunt^689.

Anderen die door een aanbrenger (met naam en toenaam) genoemd waren, zeiden dat ze christen waren en snel daarna ontkenden ze het; dat ze weliswaar christen geweest waren, maar ermee waren gestopt, sommigen drie jaar geleden, sommigen meer jaren geleden, menigeen zelfs twintig jaar geleden. Dezen/zij hebben ook allen én uw beeld en de godenbeelden vereerd én Christus beledigd.

H12 (5) – PLINIUS Epistulae 10.96 (7-8) > EP. 10.96 (p.148, rr. 1 – 6); C. De gebruiken van degenen die zich christen noemen (1)

1 Adfirmabant^690 autem hanc^691 fuisse summam^692 vel culpae suae vel erroris^693, quod essent soliti stato die^694 ante lucem convenire, carmenque^695 Christo, quasi deo^696, dicere secum^697 invicem seque sacramento non in scelus aliquod obstringere^698, sed ne furta, ne 5 latrocinia, ne adulteria committerent, ne fidem fallerent, ne depositum adpellati abnegarent.

Zij verzekerden verder dat dit de hoofdzaak was geweest van of hun schuld of fout, (namelijk) dat zij gewoon waren geweest op een vaste dag vóór het licht/zonsopgang samen te komen, en met elkaar om beurten een lied voor Christus, als voor een god, te zeggen/zingen en zich door een plechtige eed/ ritueel te verplichten niet tot/voor een of andere misdaad, maar om geen diefstallen, om geen straatroven, om geen echtbreuk(en) te plegen, om geen belofte te verbreken, om niet, wanneer ze een aanmaning hebben gekregen, te ontkennen wat in bewaring is gegeven ontvangen te hebben/ om te weigeren het terug te geven/een onderpand terug te geven.