♦шарқ нашриёт-матбаа акциядорлик компанияси

100

---

О й б е ги м м е н и н г
Биз унаштирилган қи з ва йигит эдик, энди.
Энди биз кечга я кин тез-тез бирга чиқиб кетамиз. Ой- 
бек баъзан икки-уч дўсти билан бирга келади. Шаҳардаги 
истироҳат боғларига бориб, озгина пиво ичиб, марокли 
сухбат курамиз, хиёбонларда сайр этамиз. Тунда, вақт ал- 
ламахал бўлганда, О йбек мени эш и кка кадар кузатиб 
қўяди.
Баъзан эса икки м и з ҳам кўчага чиқмай, уйда ўтирамиз. 
Навоий, Ф узулий ғазалларини, турк шоирларининг шеър- 
ларини ўқийм из. Бизга мақбул бўлган шеърлар ва ғазал- 
ларни қайта-кайта ўкиб, завқ қиламиз. Секин-аста вақт 
дарёси оқиб, оқшом қую лганини билмай қоламиз. Қ о қ ярим 
кечада ёки тонг кўкара бошлаганда, Ойбек уйига кетади.
Ш у тарзда таътил кунлари хам ўтади.
Х М Ж Р О Н ВА В И С О Л
О ктябрнинг охирларида Ойбек Ленинградга жўнади. Ке­
тади ган куни ёр-дўстлари билан бирга келиб, биз билан 
хайрлашди. Вокзал га чикиш им ни, унга Ленинградга хат 
ёзиб туриш им ни сўради. Агар дарслардан кета билсам, 
кузатишга чикиш им ни айтдим.
Ўша куни химфакда физикадан лекция тинглаб ўтирар 
эдим. Қаршимдаги деворда соат бор. Ундан кўз узмайман; 
соат милларининг ҳаракатини кузатиб, ҳатто профессор- 
нинг нима тўғрисида сўйлаётгани ҳам кулоғимга кирмади. 
Л екин уни кузатаж ак дўстлари ва акасидан уялиб, вокзал- 
га хам чикиш га ботинмадим. Соат миллари эса, поезд ғил- 
дираклари сингари, тез-тез юра бошлади. Машғулотхонада 
юрак-бағрим эзилиб, паришон ўтирдим. У ҳам вокзалда кўзла- 
рини жовдиратиб турган бўлиши керак.
Поезднинг ж ўнаш дакикаси кечар экан, оғир бир «ух» 
тортдим. Гўё менинг ҳам юрагим, бойлигим, бу дунёда 
орттирган нарсаларим ўш поездда кетгандек бўлди.
Орадан бирмунча фурсат ўтгач, Ойбекдан соғинч туй- 
ғулари билан тўла хатлар кела бошлади. М е н и н г кўнглим- 
да пай до бўлган бўш ликни ун ин г мактубларидаги тош кин 
туйғулар тўлдириб юборди.
У Ленинградга етиб борар-бормас, куйидаги шеърни 
ёзиб юборди:
101

---

З а р и ф а С а и д н о с и р о в а
УЗОКДАН ТУРИБ...
К ў з л а р и ч ў л п о н д е к н о зл и севгилим !
Б и р қ а р а ш т а ш л а д и н г , м ен севдим сени. 
Х а ё л и н г э с л а р к а н , қ о н а й д и р ди л и м ,
Ё л б о р а й , г ў за л и м , у н у т м а м е н и !
Д а р ё л а р с и н га р и к ў н г л и м ж ў ш қ и н д и р ,
Б и р т ола со ч и н г -л а б о е л а н и б қо лди .
К ў к с и н г д а ё т ганим н а г ўза л к у н д и ,
А йрилик, с и й н а м г а ё н е и н л а р солди.
Х а ё л д е к й ў қ о л д и я й р а г а н чо қл а р ...
Д а р д и н г -л а с ў н а р к а н к,ора, ш ў х к ў з и м ,
Сени э р к а л а й д и д е н ги з, қ и р е о қ л а р ,
К ў з л а р и ч ў л п о н д е к н о зл и се вги л и м !
Бу шеър 1928 йил 26 октябрда ёзилган. Мен учун 
ниҳоят азиз сатрлар... Бу шеър менга бағишлангани учун- 
гина эмас, балки унда улуғ ш оирнинг булок сувларидек 
мусаффо калби мавж уриб тургани учун хам севаман, унинг 
Бу шеърни ўқиб, ҳасратларим, дардларим, ташвишларим 
эриб йўқолгандек бўлади.
Кетма-кет ҳат, кетма-кет шеър келиб ту ради. У ўзининг 
соғинчларини яширмай, уларни шеърнинг олтин қанотла- 
рига боғлайди. М ана, шундай шеърлардан яна бири:
Б и р т ола с о ч и н г м и б ў й н и м н и н г боги?
Тем ир з а н ж и р к а б и — у з а б и лм а й м е н .
К о н л а р г а б ў я л с и н ш о и р ёт оеи,
М е н бир к у н х а н ж а р -л а к,албни т и л га й м е н ... 
А йрилик, й и лл а р и оеир ю к к а б и