Ғaвача ( Манғ., Бер., Хўж ) ~ ғовача ( Тўртк., С. бий) – ғўза: ой атизға эккəллəрим ғавача ( Манғ.); ғaвачапайа

ғабырджы //қабырджы: дəрйа ғабырджы бомағайдағ ын (Б. боз).
ғабырыш – хато, нотўғри, янглиш.
ғабырышмақ// ғабрышмақ – 1. янглишмоқ, хато қилмоқ; 2. гапдан адашмоқ.
ғав (Tўртк., Ber., Manғ.) – яхши, афзал, тузук.
ғaвача ( Манғ., Бер., Хўж ) ~ ғовача ( Тўртк., С. бий) –
ғўза: ой атизға эккəллəрим ғавача ( Манғ.) ; ғaвачапайа – ғўзапойа; ушақ ғaвача – майда ғўза.
ғавыш//ғавуш ( Манғ., Бер., Хўж ) ~ ғовуш ( Тўртк., С. бий) – бачки ( ем-хашак учун екилган жўхори).
ғавқуш (Хўж., Қўнғ) – зоол қорақуш.
ғаджырмерə: к ( Тўртк.) жимжилоқ (бармоқ).
ғазтабан ат (Хўж., Қўнғ., Манғ.) – юупқа туёқли чопқир от.
ғай I ( Манғ.) – бошбошдоқ, ўз- ўзи билан овора.
ғай II (Хўж., Қўнғ.) –қайғу, ҳасрат, ғам: сенин не
ғайың бар? (Қўнғ.).
ғайры (Хўж., Қўнғ.) ~ ғəйри ( Манғ., Бер.) – бошқа, ўзга, ёт, бегона.
ғалавыт// ғалавут - 1.жанжал, ғавғо, адоват: ғалавытсыз йурмийсəн (Бер.); 2. тартибсиз, бесаранжом.
ғалакə// ғəлəкə - тамба ( бўсағада тешикка тиқиладиган тамба); ешикни ичкаридан бекитадиган ёғоч.
ғалғула (Хўж.) ~ ғалма-ғал ( Манғ.) - жанжал, ғавғо, ғалва; тўполон: ғалғуланды қой, джым тур (Хўж.); 2.ташвиш.
ғалы ( Тўртк., Қўнғ.) ~ ғалы// ғəли ( Манғ., Бер., Хўж ) – гилам.
ғалывач (Хўж., Қўнғ.) – қалдирғоч.
ғалтың– нотекис: йолы дым ғалтың əкəн (Бер.); ғалтың- ғултуң – ўнқир-чўнқир.
ғанджик ( Манғ.) – майда, ёмон пилла.
ғаппық//ғəппик (Хўж., Қўнғ.) – кичик қопқон.
ғапрынды – дим , шамол келмайдиган бекик жой.
ғапрынды болмақ – екинларнинг ҳосил қилмай ўсиб кетиши: қавун пəлəк ғапрынды боп , туйнəк самады
( Манғ.).
ғарав ( Тўртк., С. бий) – катта ип ғалтак: бир ғарав нах ( Ш.хон).
ғаравхана – хароба, вайрона, харобазор.
ғарғара ( Тўртк., Бер.) – жуда мушкул пайт: дəгиш алама деп қорқып, ғарғараға келип турғанымыз (Бер.).