S a m a r q a n d d a V l a t u n I v e r s I t e t I r a h m o n q u L o r z I b e k o V

Qildilar ahli riyo о ‘zlarin eshon yanglig
'
Bildilar hiyla ishin bu bila oson yanglig
‘
El ко ‘ziga о 4zlarin ayladilar qutbi zamon,

---

Qalbiga boqsa kishi, surati bejon yanglig‘,
Hiylayu makr ila elni о ‘ziga qildi murid,
Surati shayxnamo, siyrati shay ton yanglig'.
M a’raka sadri bo'lub, bermayin ilm ahliga joy,
Bilmayin ilmu adab rasmini hayvon yanglig'.
Nazr deb hiylayu talbis ila el molin olib,
Hazar etmay edilar gurgi biyobon yanglig'.
Xaylini rohi zalolat sarig'a boshlag'ali,
O'g'irlik xojasiga qilg'uchi do'hon yanglig'.
Xohishi nafs uchun ayladilar muncha fusun,
Shavqiyo, qilma о 'zing botini yolg'on yanglig'.
Shoir satirabop bu ob’ektni kulgi ostiga olib, masxara qiladi. 
Riyo ahli qiyofasi dasht hayvoni, shayton va yana boshqa badturq 
narsalarga o‘xshatilishi ijtimoiy toifaning mohiyatini qisman ochishga 
xizmat qilgan, ya’ni shoir mumtoz adabiyotimizdagi musalsal 
(ketma-ketli) o‘xshatishlarni mohirlik bilan qo‘llab, keyingi 
baytlarda o‘zi nishonga olgan salbiy ob’ektga nisbatan bir qancha 
tashbihlar qo‘llaydi va uning mohiyatini qabariq holda ko‘rsatishga 
muvaffaq boiadi. Shuning uchun johil kishilardan nafratlangan 
shoir umumga murojaat qilib, inson sha’niga dog‘tushuruvchi 
bunday yomon xususiyatlardan, chirkin odatlardan qoi tortishga, 
odob, insof, odamiylik rasmini tutishga chaqiradi:
Desang, zamirimi xannos qilmasun vasvos,
Yiroq ay lama o'zdin sitoyish ila sipos.
Ulug'sifat kishi yosh erkanida ham bilinur,
Bu so'zga qoyil erur, kimki bo'lsa chehrashunos...
Kushodary o'lubon, aylag'il tilingni chuchuk,