S a m a r q a n d d a V l a t u n I v e r s I t e t I r a h m o n q u L o r z I b e k o V

Olami foniyda kulfatsiz makone topmadim,
G ‘ayri anduhu g'amu ohu fig ‘one topmadim,
Bir anisi shodu g ‘am, shirinzabone topmadim,
Mehr ko‘p ko‘rguzdum, ammo mehribone topmadim
Jon base qildim fido, oromi jone topmadim.

---

Dahr aro yolg‘uz uzumdek xoksore ко ‘rmadim,
Bekasu beyoru beg‘amxoru xore ко‘rmadim.
Bir hazoni noumidi navbahore ko'rmadim,
G ‘am bilan jonimg‘a ettim — g ‘amg‘usore ко‘rmadim.
Hajr ila dilxasta bo‘ldim—dilsitone topmadim.
Mujrim Obidning ikki tildagi devonlarida komil inson orzularidagi 
bir qancha mboiy va qit’alari ham mavjuddir. U bir qit’asida shunday 
aforistik baytlar keltiradi:
0 ‘lsang o ‘l, o ‘zungdek kishidin zar tilama,
Bebarg quruq yog‘ochdin barg tilama.
Atfol kibi asoni otqil, minu ket,
Har past nazar jinsdin har tilama.
Bu fikrlar «Do‘stga xor, nomardga muhtoj qilmag‘ay» maqolining 
shoirona talqinidir:
Ulkim, havasi joh ila manzil qildi,
Chun sarv о ‘zini poy dargil qildi.
Ilm birla jahlni muqobil qildi,
Bilmaski, bu umrdin na hosil qildi.
Ey ко ‘ngul, man senga aytdim: yaxshilarga yor bo ‘I,
Suhbati ahli tamannodin qochib, bezor bo ‘1.
kabi ruboiy va baytlar Mujrim Obid she’riyatidagi donolikning 
chuqurligini ko'rsatadi.
Mujrim Obidning hasbi hoi, ruboiy, qit’a she’rlarida ko'proq 
katta hayot saboqlariga ega bo'lgan dono, tamkin inson nutqiga xos 
qiyoslarni, aforistik naqllami, hikmatomuz ibora va pandlami 
ko'rsak, ishqiy-tasawufiy g'azal va muxammaslarida inson ichki 
olamining o'ta nozik, orombaxsh tuyg'ulari tasvirini, shunday 
tasvirlarga mos tashbeh, qiyos, mubolag'a, bo'rttirish, istiora badiiy 
usullarini ko'proq ko'ramiz:

---