С а д р и д д и н а й н и й э с к и м а к т а б

сезилса, камчилик унинг ихтиёрисиз бўлган бўлса ҳам, унинг
бошида ёнғоқ чақилар, унинг кўзида ёруг кун қора тунга айланти-
рилар эди.
II
ЖАЗО
Баҳор шамоли ҳилпиллаб эсади, кўклам ўсимлиги визиллаб,
ўсади, тоғ этагидаги яшилликлар юмшоқ ел билан силкиниб енгил
тўлқинли дарё каби кўзларни қамаштиради, сабза тўлқини ғоҳ
у тмонга, ғоҳ бу томонга су.рилиб, томоша дарёсига ғарқ бўлган
назарларни адаштиради, бу сабзалар тўлқинининг йўлини унда-
бунда бош кўтариб турган харсанглар тўсиб турсалар ҳам, ёғиш
таъсири билан шафақланган бу тошлар қовоқ устига қўндирилг
ган ясама қошлардек чирой устига чирой қўшар эдилар.
Одина шундай бир баҳор кунида рамасини суриб, эшагини
олдай солиб тог этагига келди, молларни ўтлоққа ҳайдаб, ўзи
ўтин термоққа киришди. Куннинг туш пайтида ўтлаб, тўйган
молларни ^соялатиб, ўзи ҳам бир харсанг устига ёнбошлади, умр
бўйи Арбоб Камолнинг қиш кечаларидек совуқ ва қоронги юзидан
бўлак нарсани кўрмаган кўзлари кўклам гўзалликларига томон
еанчилди-да, турмушдаги ҳамма қайғули манзаралардан узилди.
Одина бу вақтда томошадан маст бўлиб ўзидан кетган ва боши-
дан ўтаётган ҳар бир қийинчиликни унутган эди, уни гоҳ-гоҳ тоғ
бошида какирлаб сайраб юрган какликларнинг «как-как-как»лари
томоша оламининг мастлигидан бир оз ўзига келтирса-да, бу ҳол-
нинг ўзи ҳам бошқа бир томоша олами эди. Дуруст, баъзи бир
вақгда қора булут нарчалари Арбоб Камолнинг солиниб турган
6
www.ziyouz.com kutubxonasi

---

қовоқлари ва буришган юзларидек кўриниб, дунёни Одина кўзига
қоронгилатар эди, лекин бир оз вақт ўтар-ўтмас тағин офтоб
қора иардалар остидан қутулган шарқ қизидек қора булутларни