С а д р и д д и н а й н и й э с к и м а к т а б

топиб, новвот чойли чойнак олдига ўтириб, Истамни қучогига
олиб эркалатиб суяркан: «Мен энг суюкли хотини бўлсам, ўғлим
азиз фарзанди, қанчалик новвотхўр ва ҳою ҳавасли бўлса ҳам,
юзимиздан ўта олмайди, бир гадо қиз учун биздан кечмайди», деган
фикр кўнглидан ўтди.
У шу зайлда ўзини-ўзи овутиб, бир оз очилди-да, қолган
новвот чойни икки ниёлага қуйиб, бирини ўзи ичди, иккинчисини
Истамга берди...
* * *
Катта хотин Сорани бойнинг олдига киритиб:
— Амакингизга салом беринг!— деди.
Сора юзини енги билан бекитиб, бош қимирлатиш билан
бойга салом берган бўлди.
140
www.ziyouz.com kutubxonasi

---

Бой Сорага тиржайиб қараб:
— Ўтиринг, келин!— деди.
Сора эса қимир этмай тураверди, бойнинг хотини унинг елкаси-
дан босиб, ўтиришга мажбур қилди.
Бойнинг катта хотини Сорани ўтқазганда у ўзини орқага
тортиб, му.мкин қадар бойдан узоқроққа — чан тиззасини ўнг
тиззасининг устига қўйиб, ўнг қўли билан пешонасини тўсиб
девор томонга ярим ўгирилган ҳолда ўтирди.
Бой қанчалик диққат билан қараса ҳам Соранинг юзини яхши
кўролмади, чунки унинг бир юзи деворга ўгирилган, иккинчи
юзини эса кенг енглари яшириб турарди.
Бой ёнида ўтирган уч яшар Истамни ўрнидан турғазиб:
— Янгангнинг олдига бор, сени ўпади!— деб уни Сора томон
юборди. 
/
Бола уялиб-тортиниб Соранинг олдига борди, лекин Сора унн
кўнгилхушлик билан қарши олмади: болани оғушига босмади,
ҳатто унга қайрилиб қарамади ҳам. Бола эса отасига қараб
қолди. Бу билан у гўё: «Энди нима қилай?» деб сўрагандек
бўлди.
— Онангнинг олдига бор, у сени ўнади,— деди отаси. Бола