С а д р и д д и н а й н и й э с к и м а к т а б

— Бувимнинг оламдан ўтганини сизга хабар қилишмадими? —
деб сўради Мурод.
— Хабар қилишдн, хўш, нима бўпти, бир кампир ўлса ўлибди-
да, сен эртароқ борганингг билан у тирилармиди? Ёки бувинг
билан бирга қўйларимни ҳам очдан ўлдирмоқчимисан?— деди бой
даргазаб бўлиб.— Х,ар бир қўйим сенинг ўнта бувингдан ҳам азиз-
роқ менга,— илова қилди бой.
Мурод бойнпнг бу гапларига ҳеч нима демади. Аммо қўйлар-
ни ҳовлига киритаётиб:
—
 
Қўйларинг уёқда турсин, сенга ўхшаган бойни марҳума
бувимнинг бир тола мўйига ҳам олмайман,— деб ғўлдираб қўйди.
Қўйларни ҳовлига киритгач, одатда ҳар куни кечқурун бой-
нинг уйида ичадиган ёвғонни ҳам ичмай, бувксининг қишлоғига
югурди...
Фотимабибинн дафи этиб, унннг бозор оқшомисини ўтказиб
олгач, Мурод бу қишлоқдан тамоман кўчмоқчи бўлди, чунки ёш
хотинини узоқ қишлоқда қолдириб, ўзи хўжайин уйига кетишга
кўнгли бўлмади. Хотинидан кўнгли тўқ бўлса ҳам саёқ кишилар-
дан қўрқарди. Бувисидан қолган налосларни йиғиштириб, хотини
билан бойнпнг қишлоғига келди ва қишлоқ чеккасида эгасиз
қолган бир вайрона кулбанинг майда-чуйда лой сувоғини қилиб
тузатиб, кўч-кўрони ва хотинини шу ерга жойлади, ўзн олдингидек
бойнинг хизматини қилиб юра берди.
* * *
Бой Етимнинг ёш хотинини кўрнш иштиёқида бир кун Мурод-
га:
—- Хотининг менинг келиним ҳисобланади, келин чақирди
қилишимиз лозим, эртага уйга олиб кел, меҳмон қилайлик,—
деди.
Эртаси куни Мурод хотинини хўжайинининг уйида қолдириб,
қўйларни далага ҳайдаб кетди.
Бойнинг хотинлари Сорани уйга олиб кириб, зиёфат қилиш-
ди. Бу уй бойнинг кичик хотининики бўлса ҳам уй эгасидан
кўра бойнинг катта хотини меҳмонга кўпроқ иззат-икром қилишга